ماهیت‌ و هویت‌ هنر اسلامی‌ و مقایسه آن با هنر های دیگر

در ابتدا باید بین دو مفهوم هنر غربی، که به یکباره در سرزمین ما اعراب سر برآورده و میان مفهوم هنر اسلامی، که نسبت به آن بیگانه شده و در حال دور شدن از آن هستیم مقایسه‌‌ای صورت پذیرد. در این‌جا ناگزیر هستیم که بگوییم این تحقیق، بدان معنا نیست که یکی از مفاهیم را از دیگری جدا و مورد بررسی قرار دهیم بلکه به این معناست که ماهیت هرکدام از این دو مفهوم روشن شود و وضعیت ما را نسبت به هرکدام از این دو هنر مشخص نماید و بدین‌ترتیب خواهیم دید که ما در ارتباط با هنر عربی و اسلامی بیگانه‌ایم و در این مورد مقصر هستیم و ارتباط با هنر عربی و اسلامی بیگانه‌ایم و در این مورد مقصر هستیم و ارتباط خود را در واقع با اصول هنرمان قطع نموده‌ایم. موضوع درمان هنر اسلامی، یک مسئله اساسی است که باید مورد بحث قرار گیرد. خصوصیت هنر اسلامی براساس(منع) ایجاد شده است و مستشرقین و روشنفکران عرب و مسلمان، در این خصوص یعنی منع یا عدم پذیرش، در حال تحقیق هستند. در واقع این نظر که هنر اسلامی در طول این مدت در انزوا بوده و باعث گردیده از رشد و نمو دور بماند، متضمن موارد ذیل است: - یک عقیده این است که هنر تصویری، چنان‌که در دوره‌ی یونانی و در دوره‌ی رنسانس و در قرن هیجدهم و هم‌چنین در دوره‌ی معاصر، آن‌را به عنوان یک هنر مشروع تلقی می‌کنند. - نظر دیگر این است که هنر اسلامی، یک هنر تزیینی است و به حد و اندازه‌ی هنر به معنای غربی، نرسیده است. - یافتن علل عدم ظهور هنر شکل‌سازی، چنان‌که در دوره‌ی رنسانس در اروپا به کمال رسید، به جهت این‌که اسلام، ایجاد تصویر تشبیهی را منع کرده است و تنها اجازه داده که نقش عربی خود را نمایان سازد. هنر شکل‌سازی در غرب تنها شیوه‌ی مشروع هنری نیست

کلیدواژه ها:

هنر اسلامی ، هنر غربی ،