بررسی گزینه های مختلف انتقال مدیریت آبیاری با بکارگیری مدل TOPSIS بر اساساطلاعات دریافتی از گروه(گروه بندی مجدد)

لزوم اولویت بندی طرح ها و پروژه های ملی و منطقه ای به دلیل محدودیت منابع مالی و میزان بازگشت سرمایه گذاری بسیارمهم می باشد. وجود پروژه های ناتمام در کشور و عدم توانائی دولت در تامین بودجه لازم برای اتمام یا مدیریت این پروژه ها،سبب شده است تا موضوع اولویت بندی اجرای طرح ها و برنامه ها ی مدیریت در بخش آب و آبیاری، اهمیتی بیش از پیشپیدا کند . در این راستا، استفاده ازیک روش علمی تصمیم گیری، درسطح استانها وحتی کشور،کاملا ضروری به نظر می رسد.اولویت بندی برنامه ها و پروژه ها در هر دو بخش مدیریتی واجرائی، به عوامل کمی وکیفی زیادی که شاخص ها نامیده میشوند، بستگی دارد. در این تحقیق، شاخص های مورد نظر مسئولین وکشاورزان در ایده آل ترین شرایط مدیریت و بهره برداریاز شبکه های آبیاری وزهکشی جمع آوری شده و از بین آنها، شاخص های مهم و تاثیرگذار انتخاب گردیده است. درمرحلهبعدی کلیه این شاخص ها نسبت به هم بطریقه زوجی(دوبه دو) مورد مقایسه قرارگرفتند. با استفاده ازماتریسهای پنجگانهبدست آمده از مقایسات زوجی و باکمک روابط جبر ماتریسی و بکارگیری نرم افزارهای تخصصی، اوزان و اهمیت نسبی شاخص ها مشخص گردید. در مرحله بعد، مدل TOPSIS از بین روشهای چهارده گانه علمی تصمیم گیری، جهت تعیین جهت تعیین رتبه هریک از گزینه های حمایتی از تشکلهای آب بران، انتخاب گردید.

کلیدواژه ها:

مدل TOPSIS متغیرهای چندمعیاره ، اولویت بندی ، شبکه های آبیاری وزهکشی ، مدیریت آبیاری ، پایداری تشکلها