نقش روی در کاهش اثرات تنش شوری

عنصر روی (Zn) جزوعناصر ضرروی برای رشد و نمو گیاهان می‌باشد و عامل شایع‌ترین کمبودها برای ریزمغذی‌ها درگیاهان است. کمبود آن طی تأثیرات فیزیولوژی بر متابولیسم پروتئین و آنزیم‌ها، بنیان ژن، تمامیت ساختمانی و عمل‌کردی غشاهای زیستی، متابولیسم کربن فتوسنتزی و متابولیسم اکسین اثر داشته و باعث اختلال در آن‌‌ها می‌شود. تنش شوری خاک و آب آبیاری از مهم‌ترین عوامل محدودکننده تولید گیاهان زراعی در مناطق خشک و نیمه خشکی که دچار تنش شوری می‌باشد، بوده و این عل که مزارع حول دریاچه ارومیه به سوی شور بودن پیش می‌روند، بررسی اثر اکسیداسیونی بر روی فعالیت‌های حیاتی شامل وتنش ایجاد شده اهمیت ویژه‌ای دارد. بررسی‌ها نشان می‌دهد که مصرف عنصر روی در حد 40 کیلوگرم از ماده شیمیایی سولفات روی، باعث بالاتر رفتن تحمل گیاه به شوری و افزایش عملکرد میگردد. بنابراین این اثرات متقابل مثبتی از مصرف روی در خاک‌های شور به خاطر افزایش دفاعی اکسیداتیو بهتر مانند آنزیم‌های زداینده رادیکال‌های آزاد از تحمل بیشتری در مقابل تنش شوری برخوردارند و اعمال تیمار روی سبب افزایش صفات زراعی گیاه شده و افزایش شوری سبب کاهش صفات زراعی می‌گردد/

کلیدواژه ها:

روی ، شوری ، سویا ، صفات رویشی ، عملکرد