مسلم زرینی بهادر - دانشجوی دکتری خاکشناسی دانشگاه شهرکرد،
کمال نبی اللهی - استادیار گروه مهندسی علوم خاک دانشگاه کردستان

ارزیابی تناسب اراضی جهت تعیین سازگاری برای یک نوع خاص از انواع استفاده بهکار برده میشود. هدف از این مطالعه بررسی تناسب کیفی اراضی و همچنین شناسایی و ردهبندی خاکهای حوزه آبخیز پارودبار شهرستان رودبار در جنوب استان گیلان برای کشت جو دیمبوده است. ارزیابی کیفی تناسب اراضی در سه مرحله صورت گرفت، در مرحله اول، اطلاعات درباره خصوصیات اراضی، شامل اقلیم، پستیو بلندی، هیدرولوژی و خاک جمعآوری و پردازش گردید. در مرحله دوم، نیازهای رویشی جو دیم تعیین گردید. در مرحله سوم، اطلاعات مربوط به خصوصیات اراضی با نیازهای رویشی جو دیم مطابقت داده شد . این ارزیابی از طریق روش پارامتریک انجام گرفت. بر اساس سیستم ردهبندی آمریکایی خاکهای محدوده مورد مطالعه در دو رده انتیسول و اینسپتیسول قرار گرفتند نتایج ارزیابی کیفی اراضی نشانداد که دو واحد اراضی برای کشت دیم جو، دارای تناسب متوسط (S2) بوده و در زیر کلاسهای (S2cs) و (S2cts) قرار میگیرند و یک واحد اراضی نامتناسب بوده که دارای زیرکلاس (N2rt) میباشد. بیشترین و مهمترین محدودیت برای جو دیم که باعث کاهش درجه تناسب اراضی گردیده، در نواحی مرتفع فاکتور شیب زمین بوده است و در نواحی نزدیک به رودخانه مقدار سنگریزه و بافت سبک خاک است، و محدودیتی که در کل حوزه به چشم میخورد کمبود بارندگی در مرحلهی گلدهی و مرحله رسیدگی دانه میباشد که برای رفع این مشکل در صورت امکان بایستی آبیاری تکمیلی انجام شود .

جو دیم، ارزیابی کیفی، روش پارامتریک، جنوب گیلان