متفکر آزاد - استاد گروه اقتصاد دانشگاه تبریز
اکبر انرجانی خسروشاهی - کارشناس ارشد اقتصاد دانشگاه تبریز
سیدکمالی صادقی - دانشیار گروه اقتصاد دانشگاه تبریز

این مقاله نقش رشد اقتصاد فناوری را برای حصول به توسعه پایدار در ایران مورد بررسی قرار میدهد. یکی از شاخصها و معیارهای ارزیابی توسعه پایدار در کشورها، کیفیت زیست محیطی آنهاست. از این رو بررسی کیفیت زیست محیطی و توسعه پایدار و تاثیر رشدفناوری بر آن، برای سیاستگذاریهای اقتصادی کشورها از اهمیت ویژهای برخوردار میباشد. در این راستا هدف اصلی این مطالعه بررسی تاثیر انتقال فناوریهای کالایی و غیرکالایی خارجی بر توسعه پایدار در ایران با تاکید بر انتشار دی اکسید کربنCO2 میباشد. برای این منظور با استفاده از دادههای آماری ایران در طی دوره1347-1390و تکنیک همجمعی سایکنون لوتکیپول ( 2001 ) در چهار چوب حداقل مربعات معمولی کاملا اصلاح شدهFMOLS) مدل تحقیق تخمین زده شد. نتایج تخمین رابطه بلندمدت حاکی از این واقعیت است که رشد فناوری از طریق جذب فناوریهای کالایی به صورت سرمایه گذاری مستقیم خارجیFDI) و واردات کالاهای سرمایهای تاثیر منفی و معنیداری بر تولیدسرانه دی اکسید کربن در ایران دارد.همچنین تاثیر منفی واردات فناوری غیرکالایی به صورت قراردادهای همکاریهای علمی فنی به ایران بر تولید دی اکسید کربن در سطح 10 درصد معنی دار بوده و درنتیجهدر بلندمدت تاثیر مثبت بر توسعه پایدار در ایران دارد

انتقال فناوری کالایی و غیرکالایی، توسعه پایدار، انتشار دی اکسید کربن، رهیافت سایکنون- لوتکیپول