بررسی ظرفیت های هنر شهری درراستای احیا و بهسازی بافت های فرسوده تاریخی

به طور کلی واژه هنر شهری شامل تمامی هنرهایی می شود که با مقاصدی خاص و برنامه ریزی شده برای ناحیه ای مشخص از شهر طرح ریزی شده است.همچنین واژه هنر شهری شامل هر اثر هنری است که قابلیت نمایش در فضای عمومی را دارد. در حال حاضر ضرورت بهسازی بافت ها با فرسودگی زیاد و نیازمند مرمت بلند مدت، به خصوص در کلان شهرها بر کسی پوشیده نیست اما تا کنون برنامه ها و مشوق های چندان مناسبی در زمان بهسازی این بافت های شهری به کار گرفته نشده است.تجربیات جهانی نشان می دهد که هنرهای شهری با غنی سازی هویت مکان و بالا بردن ارزش اقتصادی محل نه تنها مشکلی در فرایند بهسازی بافت های فرسوده بوجود نمی اورد بلکه باعث حضور بهترو فهم بیشتر گردشگران از موضوع نیز می شود. اما این مهم در طرح های بهسازی بافت های فرسوده در کشورمان چندان مورد توجه نبوده است.در واقع برای کمک به درک واقعیت ها و معرفی بهینه بافت تاریخی می توان از هنرهای شهری به ویژه نقاشی های دیواری، بنرها، مجسمه سازی و سایر هنرهای محیطی بهره جست. پژوهش حاضر تلاش دارد تا با مطالعه تطبیقی و توصیفی نمونه های اجرا شده در سایر نقاط جهان را بررسی واز نتایج حاصل از این مطالعات توصیه هایی برای بافت های فرسوده تاریخی کشورمان ارائه نماید.

کلیدواژه ها:

هنر شهری ، بافت های فرسوده تاریخی ، بهسازی