اولویت بندی مناطق مناسب برای توسعه پایدار شهر قزوین با استفاده از رویکرد انتقال حق توسعه

حرکت رو به رشد ساخت و ساز در اراضی محدود شهرها موجب تخریب روزافزون مناطق طبیعی، فضاهای باز و زمینهای کشاورزی و تبدیل آنها به مناطق ساخته شده و گسترش بی رویه شهرها گردیده است، بنابراین برای رسیدن به توسعه پایدار دستیابی به روشی مستدل و کارا برای حفظ منابع طبیعی الزامی است. یکی از رویکردهای موجود در ایجاد تغییر در روند تبدیل کاربری اراضی کشاورزی به دیگر کاربریها درجهت کاهش روند تخریب اراضی کشاورزی و محافظت از آنها، 4 است. انتقال حق توسعه در واقع به معنای حفاظت از زمین بهوسیله انتقال حقوق توسعه از انتقال حقوق توسعه رویکرد یک منطقه به منطقهای دیگر است. در واقع برنامه های انتقال حقوق توسعه به مالکین اجازه میدهد که حق توسعه را از قطعه مشخصی از ملکشان جدا کرده و به فروش برسانند و خریداران معمولاً دیگر مالکان هستند که میخواهند تراکم زمین هایشان را افزایش دهند. شهر قزوین از جمله شهرهایی است که باغ های وسیع میوه همچون حلقهای سبز در پیوند با گذشته، بافت قدیمی شهر را در برگرفته و این باغات سنتی در حال حاضر در معرض تخریب هستند. در این رویکرد دو دسته منطقه تحت عنوان مناطق ارسال و مناطق دریافت مشخص می گردد و سپس با توجه به معیارهای مربوط به آنها اولویت بندی انجام می گیرد. در این پژوهش از روش تحقیق توصیفی تحلیلی بهره گرفته شده است و برای تعیین و اولویت بندی مناطق مناسب برای هدایت رشد کالبدی شهر قزوین با استفاده از رویکرد انتقال حق توسعه از روش روی هم اندازی استفاده شده است و درنهایت مناطق مناسب و نامناسب برای توسعه به اولویت مشخص شده است.

کلیدواژه ها:

انتقال حق توسعه ، توسعه پایدار ، مناطق ارسال ، مناطق دریافت ، قزوین