پری ناز میرزایی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی- دانشگاه پیام نور ارومیه

گردشگری روستایی عبارت است از فعالیت جدید برای احیای نواحی روستایی از طریق ایجاد فعالیت های مکمل یا متحول نمودن این نواحی با توجه به منابع طبیعی و انسانی است که اگر به درستی در راهبردهای توسعه کشور جای گیرد می تواند اساس نظام های مولدی با هدف ریشه کنی فقر و هم پیوندسازی کشورهای در حال توسعه قرار گیرد. توسعه پایدار نیز مفهومی ثابت و ایستا نیست بلکه حرکتی مستمر و رو به تحول از انطباق و سازگاری است که طی آن، بهره برداری از منابع برای سرمایه گذاری ها و جهت گیری توسعه به گونه ای صورت می گیرد که بتوان پاسخ گوی نیازهای بالقوه و بالفعل انسان باشد. توسعه روستایی تبدیل روستا به مکانی قابل زیست و متناسب با رشد و تعالی انسانی، اجتماعی و اقتصادی است و توسعه و رونق بخشی فعالیت های گردشگری در هر منطقه ای، برآمده از خط مشی هایی است که برای آن منطقه تدوین می شود. بنابراین گردشگری روستایی با هدف کمک به اعتلا و توسعه نواحی روستایی راهکاری ذی قیمت برای تنوع بخشیدن به اقتصاد جوامع روستایی به شمار می آید.

مدیریت ، روستا، گردشگری، توسعه