بهینه کردن پارامترهای فرآیند تراشکاری فولاد بهسازی شده

یکی از فرآیندهای پرکاربرد در ساخت اجزای ماشین، فرآیند تراشکاری می باشد. پارامترهای این فرآیند اثرات متفاوتی را بر قابلیت های ماشینکاری می گذارند. از این رو یکی از مشکلاتی که با این فرآیند آمیخته است انتخاب بهینه پارامترها جهت رسیدن به مطلوب ترین قابلیت ماشینکاری می باشد. در این پژوهش یک مطالعه آزمایشگاهی برروی قطعه فولادی ازجنس30CrNiMo6 که برای ساخت قطعاتی مانند میل لنگ، میل گاردان و محور وسایل نقلیه به کار می روند انجام شده است و اثر پارامترهای تراشکاری مانند سرعت چرخش اسپیندل، سرعت پیشروی و عمق بار بر قابلیت ماشینکاری مانند زبری سطح و سایش ابزار بررسی شده است. بدین منظور تعداد 9 آزمایش از 27 آزمایش به روش تاگوچی انتخاب شد تا اثرات پارامترها مورد بررسی قرار گیرد. در پایان جهت بهینه سازی همزمان زبری سطح و سایش ابزار از روش تحلیل گری استفاده شده و نتایج نشان داد که انتخاب پارامترهای فرآیند در سطوح اولشان سبب رسیدن به کمترین مقدار زبری سطح و سایش ابزار می شود

کلیدواژه ها:

بهینه سازی ، تراشکاری ، زبری سطح ، سایش ابزار