محمد مهدی نادری - عضو هیات علمی و استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد آزادشهر
بهرام کریمی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدرسی الهیات و معارف اسلامی دانشگاه آزاد اسلامی واحد آزادشهر
کتایون سرلک - دانشجوی دکترای جامعه شناسی دانشگاه عثمانیه - حیدر آباد هندوستان

بر اساس آموزه های دینی مورد قبول ما، اسلام به عنوان آیین درست زندگی در همه ابعاد و شئون فردی واجتماعی، با هدف قرار دادن تعالی و تکامل انسان، تعلیم و تربیت را از مهمترین اهداف بعثت رسول گرامی اسلامدانسته و درباره مؤلفه های مختلف تعلیم و تربیت دیدگاهی خاص ارائه داده است. لذا مساله تربیت یک مسالهعادی و سطحی نیست که بتوان به سادگی از کنار آن گذشت یا اینکه به آن کم توجه بود؛ ب لکه آنقدر حائزاهمیت است که برای هر بخش از آن توصیه ها و سفارشهایی در کتب روایی و اخباری به قلم پیشینیان ومعاصرین به رشته تحریر در آمده است. اینکه در برخوردهای روزمره خود با فرزند مان چگونه رفتار کنیم یا بهچه ادبیاتی به درخواست هایش پاسخ دهیم، نیاز به آموزه هایی داریم که منابع آن در اخبار و روایات معصومینعلیهم السلام ریشه دارد. البته صاحبان علم حدیث و درایه نویسان صحت و سقم اسناد آن را مورد بررسی قرارداده اند. سیر تکامل تربیت یک انسان این نیست که فرزند به سن ممیزی برسد بعد به نحو مقتضی شروع بهتربیت وی نماییم؛ روایات فراوانی که در مکتب صادقین علیهم السلام وجود دارد همگی دال بر اهمیت تربیتدینی قبل و بعد از تولد و انتخاب همسر دارد. پس از انتخاب همسر مباحث مربوط به آداب نکاح، آداب شیردهی، مراحل سه گانه تربیت فرزند هر کدام به نوبه خود از مهمترین مبادی نظام تربیتی صادقین بشمار می رود.

تربیت، امام محمد باقر(ع)، امام صادق(ع)، تولد، فرزند