بررسی رابطه بین رابطه ولی - فرزندی و خودکارآمدی اجتماعی نوجوانان دختر و پسرشهرشیراز

خانواده مهمترین نهادموثردرتربیت و رفتارادمی وهمچنین شکل دهنده شخصیت وی به شمارمیرود پژوهشهای متعدد نشان داده اند که خانواده و نوع ارتباطات اعضای آن میتواند زمینه سازکاهش یا افزایش خودکارامدی درفرزندان باشد براین اساس هدف پژوهش حاضربررسی رابطه بین رابطه ولی فرزندی و خودکارامدی اجتماعی نوجوانان می باشد 111دانش اموز دبیرستانی 45دخترو66پسر شهرشیراز که به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شده بودند مقیاس رابطه ولی فرزندی فاین و همکاران 1983 و پرسشنامه خودکارامدی درموقعیت های اجتماعی گادیانو و هربرت 2003 را تکمیل نمودند پاییی و روایی ابزارهای مورد استفاده احراز گردیده است اطلاعات جمع اوری شده با استفاده ازتحلیل رگرسیون چندگانه به روش همزمان موردتجزیه و تحلیل قرارگرفت یافته ها نشان داد که بین رابطه مادر فرزندی و پدرفرزندی باخودکارامدی اجتماعی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد رابطه مادر فرزندی قادر به پیش بینی مثبت و معنادارخودکارامدی اجتماعی بود اما رابطه پدرفرزندی قادر به پیش بینی خودکارامدی اجتماعی نبود همچنین بین دختران و پسران ازلحاظ خودکارامدی اجتماعی تفاوتی مشاهده نشد نتیجه اینکه بهبود رابطه مادی فرزندی درخانواده پیش بینی کننده افزایش خودکارامدی اجتماعی درفرزندان است

کلیدواژه ها:

ولی - فرزندی ، مادر فرزندی ، پدر - فرزندی ، خودکارآمدی اجتماعی