سیده سمیه دبیری - دانش اموخته کارشناسی ارشدآبخیزداری دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارسنجان
مجید صوفی - عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان فارس
ناصر طالب بیدختی - عضو هیئت علمی دانشکده مهندسی دانشگاه شیراز

سدهای اصلاحی یاسدهای رسوبگیر یکی ازروشهای متداول درمدیریت حوزه های ابخیز درایران می باشد با ایجادموانع و بالا بردن سطح اصطکاک منجر به کاهش سرعت آب افزایش زمان تمرکز و تغییر ابعاد هیدروگراف سیل میگردند این تحقیق باهدف بررسی میزان تاثیر این طرح ها درافزایش زمان تمرکز کاهش سرعت رواناب درحوزه های ابخیز شهرستان ممسنی اقلید مرودشت استان فارس انجام شده است به این منظور طی عملیات میدانی گسترده کلیه ابراهه های حوضه های مطالعاتی بررسی و موقعیت سدهای اصلاحی اجرا شده درآنها توسط دستگاه موقعیت یاب جهانی 3 ثبت شد همچنین باتوجه به اینکه عملکرد این طرح ها بایستی دریک سیستم بررسی گردد هریک ازابراهه های دارای سدهای اصلاحی دراین حوضه ها به صورت مجزا بررسی گردید و پارامترهای کمی مورد نیازدراین تقحیق ازجمله شیب طولی و طول ابراهه اصلی و مساحت منطقه زهکشی بالا دست هرسیستمسداصلاحی توسط نرم افزار سیستم اطلاعات جغرافایی براورد گردید درنهایت طی مطالعات کتابخانه ای زمان تمرک زدحالت بدون وجود و با وجود سدهای اصلاحی به روش برانسبی ویلیامز براورد گردید نتایج تحقیق نشان دهنده تاثیر مثبت سدهای اصلاحی درافزایش تمرکز هریک ازسیست مهای ابراهه دارای سدااصلاحی می باشد که این تاثیر درحوضه هایی که برروی ابراهه اصلی آنها سدهای اصلاحی اجرا شده است مشهود تر است بررسی ها نشان داد که تاثیر افزایش زمان تمرکز درابراهه های فرعی با مساحت کمتر از100 هکتار بسیارناچیز بوده ودرابراهه های اصلی با مساحت بیشتر از100 هکتار مشهودترم یباشد علت این امرتاثیرات بیشتر مساحت درمقایسه با دیگر پارامترهای دخیل دربراورد زمان تمرکز ازجمله شیب و طول ابراهه اصلی درحوضه های مطالعاتی می باشد

استان فارس، بررسی میدانی، چکدم، حوزه آبخیز، زمان تمرکز، برانسبی - ویلیامز