ارزیابی امکان بکارگیری روش های ریزمقیاس سازی آماری در تطویل اطلاعات ایستگاهی بارش و ارزیابی خشکسالی در حوضه ارومیه

تعیین سابقه آماری در ایستگاه های مختلف به خصوص در دوره هایی که در آن اطلاعات آماری موجود نیست، در بررسی بلند مدتخشکسالی دارای اهمیت ویژه است. استفاده از روش های مختلف همبستگی از رویکردهایی است که به منظور تکمیل دوره آماری و یاافزایش طول دوره آماری مورد بهره برداری قرار می گیرد. در این روش علاوه بر استفاده از اطلاعات موجود به بررسی تأثیرپذیری بارشایستگاهی از خصوصیات جوی نیز پرداخته شده و عملاً با استفاده از پیشگوهای بزرگ مقیاس جوی به تکمیل و افزایش طول آماریاقدام خواهد شد. در مقاله حاضر با استفاده از روش های ریزمقیاس سازی آماری به افزایش طول اطلاعات و در نهایت بررسی بلند مدتخشکسالی در دو ایستگاه باران سنجی از حوضه دریاچه ارومیه پرداخته شده است. این دو رویکرد ریزمقیاس سازی در ادبیات فنی به نام های DMDM و SDSM شناخته شده اند. در نهایت با بکارگیری روش مزبور، اطلاعات در دوره آماری سال های 1948 تا 2009 (میلادی) بازتولید شده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. سپس شاخص خشکسالی SPI برای هر یک از ایستگاه ها محاسبه شده و نتایج با یکدیگر مورد مقایسه قرار گرفته است. نتایج بیانگر عملکرد مطلوب تر مدل DMDM نسبت به مدل SDSM و همچنین ارزش کابردی این رویکرد در تولید و افزایش طول دوره آماری است.

کلیدواژه ها:

ریزمقیاس ، DMDM ، خشکسالی ، SDSM ، SPI