اثر سیستم های مختلف خاک ورزی و پیش تیمار بذر بر برخی خصوصیات مرفولوژیکی و میزان گره زایی ریشه نخود

این آزمایش به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در شهرستان پیرانشهر در سال 1390 اجراشد. فاکتورهای مورد مطالعه عبارت بودند از: خاکورزی در 4 سطح: بدون خاکورزی ، شخم عمیق+چیزل، شخم کاهش یافته(چیزل)، شخم عمیق+چیزل+دیسک بعنوان کرت اصلی و اعمال پیش تیمارهای مختلف بذر در 4 سطح: شاهد، هیدروپرایمینگ،روی و فسفر و کیتوسان بعنوان کرت فرعی در نظر گرفته شدند. صفات اندازه گیری شده شامل: تعداد گره ها در دوره های 41 روز،58 روز و 76 روز پس از کاشت و همچنین ارتفاع گیاه، تعداد برگ و عملکرد بیولوژیک بودند. نتایج نشان داد حداکثر تأثیر برخاصیت گرهزایی در ریشه های نخود مربوط به تیمار کاربرد سیستم خاکورزی کاهش یافته و استفاده از پیش تیمار روی و فسفربود. همچنین کمترین میزان گره زایی در فاکتور سیستم خاک ورزی مربوط به تیمار بدون خاک ورزی و در پیش تیمارهای بذرمربوط به تیمار شاهد بوده است. به طورکلی تیمار شخم کاهش یافته و کاربرد پیش تیمار فسفر و روی بیشترین تاثیر مثبت برخصوصیات رشدی نخود داشت.

کلیدواژه ها:

خاک ورزی ، کیتوسان ، روی ، فسفر ، تعداد گره ریشه