ارزیابی عوامل موثر در توسعه پایدار مسکن در زمینه اجتماعی

توسعه روستایی از عوامل مختلفی نشات می گیرد که یکی از آنها مسکن مطلوب می باشد . مسکن مناسب درواقع مسکن پایدار است که دارای ویژگی های آسایش مناسب،فضای مناسب،عوامل بهداشتی مناسب،مکان مناسب،وقابلت دسترسی از نظر کار را دارا می باشد . از این رو هدف اصلی این پژوهش شناسایی و تحلیل عوامل موثر بر توسعه پایدار مسکن در نواحی روستایی است.روش تحقیق به صورت توصیفی –تحلیلی و پیمایشی می باشد . برای گردآوری داده ها از دو روش کتابخانه ای – اسنادی و از روش میدانی همچون مشاهده و پرسشنامه استفاده شده است نتایج نشان می دهد که میانگین کل شاخص اجتماعی برابر است با ۷۷/۲ و انحراف معیار برایر است با ۹۶/ . درصد وبالاترین متغیر تاثیرگذار میزان تاثیر مهاجرت بر ساخت و سازهای غیر اصولی مسکن با میانگین ۸۱/۳ و پایین ترین متغیر تاثیرگذار میزان دسترسی به مراکز بهداشتی با میانگین ۰۵/۲ می باشد . ضریب تغییرات ، که نشان دهنده پراکندگی متغیر در منطقه می باشد . بالاترین ضریب تغییرات مربوط به میزان دسترسی به مراکز فرهنگی و مذهبی است که پراکندگی و ناهماهنگی این متغیر را در دهستان های مورد مطالعه نشان می دهد ضریب تغییرات آن برابر است با ۵۹ و کمترین متغیر مربوط به میزان آرامش در واحد مسکونی است که ضریب تغییرات آن برابر است با ۲۸ که این متغیر از هماهنگی و یکدستی بالایی در دهستان های مورد مطالعه برخوردار است. پس با توجه به یافته های جدول زیر ، متغیر میزان آرامش در واحد مسکونی در اولویت اول و میزان رضایت از مصالح بکار رفته در واحد مسکونی و میزان تاثیر مهاجرت بر ساخت و سازهای غیر اصولی مسکن اولویت دوم را دارا می باشد و همچنین متغیرهای میزان رضایت از معماری بیرونی واحد مسکونی و میزان رضایت از سیستم های فاضلاب واحد مسکونی در رده ی سوم قرار دارد . برای همه شاخص های پایداری اجتماعی هم آزمون تحلیل واریانس انجام شد . نتایج بدست آمده بیانگر آن است که دهستان های مورد مطالعه در شاخص های " میزان دسترسی به مراکز مذهبی و فرهنگی " و " میزان رضایت از سیستم های فاضلاب واحد مسکونی " و "میزان تاثیر مهاجرت بر ساخت و سازهای غیراصولی مسکن " ، اختلاف معنی داری وجود دارد به این معنی که حداقل یکی از دهستان ها بر اساس شاخص دسترسی به مراکز فرهنگی و مذهبی با بقیه متفاوت است.

کلیدواژه ها:

روستا ، مسکن روستایی ، توسعه پایدار مسکن