نقش اخلاص در عبادت در زندگی عرفانی حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها)

حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها)، اسوه بی بدیل عبادت و معنویت، چنان در حریم بندگی خداوند سیر می کرد که زندگی اش آیینه ای تمام نما از خضوع و خلوص بود. پژوهش حاضر با هدف تبیین جایگاه معنوی و بندگی در زندگانی حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها)، انجام شده است. روش تحقیق حاضر، به صورت مروری، اسنادی و کتابخانه ای می باشد. بر اساس یافته ها، معنویت و عبادت بخش مهمی از حیات آن حضرت را تشکیل می داده و ایشان با اوصافی همچون «عابده»، «زاهده»، «راکعه» و «ساجده» شناخته می شدند. روایات متعددی بر خشوع و عبودیت خالصانه ایشان در پیشگاه الهی دلالت دارند. نگرش توحیدی حضرت فاطمه (سلام الله علیها) موجب رسیدن به کمال اخلاص در رفتار، از جمله در عبادت، شده بود. ایشان راز نزول خیرات و مصلحت های الهی را در خالص سازی عبادت می دانستند. این معرفت و بصیرت عمیق، به توکلی انجامید که تمامی برنامه های زندگی اش را به ذات حق واگذار می کرد و در مناجات با معبود متجلی می ساخت.

کلیدواژه ها:

معنویت و عرفان زهرایی ، نماز ، عبادت و معنویت ، سبک زندگی فاطمی ، حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها)