مقایسه ی تدریس سنتی و یادگیری مبتنی بر پروژه در مقطع ابتدایی؛ راهکاری برای پرورش خلاقیت و مهارت های قرن ۲۱

یادگیری موثر در دوره ی ابتدایی نیازمند رویکردهایی است که هم انتقال مفاهیم پایه ای را فراهم کنند و هم مهارت های مورد نیاز قرن ۲۱ و خلاقیت دانش آموزان را پرورش دهند. این مطالعه با هدف بررسی و مقایسه ی دو رویکرد تدریس سنتی و یادگیری مبتنی بر پروژه (PBL) در مقطع ابتدایی انجام شد تا روشن شود کدام روش فرصت های بیشتری برای یادگیری فعال، مشارکت و توسعه مهارت های عملی فراهم می کند. پژوهش حاضر به روش مرور توصیفی–تحلیلی انجام شد و هفت مطالعه ی علمی معتبر داخلی و خارجی مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها نشان داد که تدریس سنتی گرچه در انتقال اطلاعات و سازمان دهی محتوا موثر است، اما محدودیت هایی در زمینه ی پرورش خلاقیت، تفکر انتقادی، حل مسئله و مشارکت فعال دانش آموزان دارد. در مقابل، یادگیری مبتنی بر پروژه امکان تجربه ی عملی، همکاری گروهی، حل مسئله و تصمیم گیری مستقل را فراهم می کند و انگیزه و درگیری دانش آموزان با محتوای درسی را افزایش می دهد. تحلیل منابع همچنین نشان داد که تلفیق این دو رویکرد می تواند تعادل مناسبی بین یادگیری مفهومی و پرورش مهارت های عملی ایجاد کند. علاوه بر این، موفقیت اجرای PBL مستلزم توانمندسازی معلمان، طراحی برنامه درسی مناسب و فراهم کردن منابع و حمایت های لازم است. نتایج مرور نشان می دهد که یادگیری مبتنی بر پروژه می تواند مکمل موثری برای روش های سنتی باشد و با فراهم کردن محیط یادگیری فعال و خلاق، به رشد مهارت های قرن ۲۱ و خلاقیت دانش آموزان کمک کند. این مطالعه تاکید می کند که معلمان و مدیران مدارس با اتخاذ رویکرد تلفیقی و برنامه ریزی دقیق می توانند زمینه ای فراهم کنند که هم یادگیری عمیق و هم توسعه مهارت های عملی دانش آموزان در دوره ی ابتدایی به بهترین شکل محقق شود.

کلیدواژه ها:

تدریس سنتی ، یادگیری مبتنی بر پروژه ، خلاقیت ، مهارت های قرن ۲۱ ، آموزش ابتدایی