اقدام پژوهی :چگونه توانستم بررسی اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی و همدلی بر کاهش رفتارهای ناسازگار در دانش آموزان را تقویت کرد ؟

سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 34

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CFTP11_4611

تاریخ نمایه سازی: 7 آذر 1404

چکیده مقاله:

این اقدام پژوهی با هدف بررسی و تقویت اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی و همدلی در کاهش رفتارهای ناسازگار دانش آموزان دوره ابتدایی انجام شده است. پس از شناسایی موارد متعدد از بروز رفتارهای مخرب مانند پرخاشگری، انزواطلبی و مخالفت با قوانین کلاس، ضرورت ارتقای مهارت های نرم در میان دانش آموزان احساس شد. راهکارهای متنوعی مانند برگزاری کارگاه های عملی مهارت ارتباطی، داستان خوانی همدلانه، بازی های گروهی هدفمند و جلسات بحث آزاد پیاده سازی گردید. داده های مورد نیاز، با استفاده از مشاهدات مستقیم، مصاحبه های نیمه ساختارمند با دانش آموزان و معلمان، و پرسشنامه های خودسنجی، جمع آوری شد. نتایج تحلیل داده ها بیانگر این بود که آموزش نظام مند مهارت های ارتباطی و همدلی نه تنها باعث کاهش قابل توجه رفتارهای ناسازگار شد، بلکه افزایش مشارکت فعال، همدلی، احترام متقابل و بهبود فضای روانی اجتماعی کلاس را نیز به دنبال داشت. این پژوهش نشان داد تقویت مهارت های ارتباطی و همدلی، راهکاری عملی و اثربخش برای مدیریت رفتارهای مسئله ساز در مدارس ابتدایی به ویژه در مناطق جنوبی کشور است.پرخاشگری کودکان یکی از اختلالات رفتاری کودکان است، که اغلب مسئله ای مهم و نگران کننده ای برای والدین و معلمان است. در واقع این رفتار کودکان نوعی از اضطراب، خجالت، شرم و حتی عصبانیت در والدین ایجاد می کند که باعث می شود گاها مستاصل شده و ندانند چگونه در مقابل آن برخورد کنند. پرخاشگری می تواند در جریان رشد طبیعی کودک ایجاد شود و طبیعی تلقی شود، ولی گاها از این محدوده طبیعی تجاوز کرده و نیاز به توجه و بررسی والدین دارد. کودکانی که رفتار پرخاشگرانه دارند معمولا خودانگیخته، بی قرار و زودرنج اند. پژوهش های جدید می گویند که این مسئله با توانایی های گفتاری و طبیعت ذاتی بچه ها در ارتباط است.پرخاشگری در کودک طبیعی است اما اگر مکررا یا بر طبق یک الگوی مشخص اتفاق بیفتد خطرناک خواهد بود. این رفتار معمولا از ناتوانی کودک شما در کنار آمدن با خشم، عوامل بیولوژیکی، بدرفتاری والدین یا کمبود مهارت های ارتباطی نشئت می گیرد. بی تردید، شیوع پرخاشگری در میان نوجوانان، موجب نگرانی بسیاری از خانواده ها، اولیا، مربیان و مسوولان کشور است.گسترش روزافزون این نابهنجاری رفتاری در شکل های گوناگون، بر زندگی فردی و اجتماعی انسان ها تاثیرات منفی گذاشته و آرامش و احساس ایمنی را مورد تهدید قرار می دهد. شاید بتوان گفت که فحش وناسزا گفتن در بین نوجوانان یکی از دغدغه هایی است که خانواده ها از ان رنج می برند چرا که نگران آینده فرزندشان میباشند دراین تحقیق سعی بر آن شده است که عوامل ایجاد این رفتار و راه حل های اساسی برای کاهش این رفتار نامتعارف بیان شود.من در این تحقیق ابتدا به بیان موضوع تحقیق پرداختم وسپس باتوصیف وضعیت موجود به بیان مسئله وجمع آوری شواهدی مبنی بروجود مشکل یا همان مسئله پرداختم بعد از آن به گرد اوری اطلاعات از طریق مشاهده ویاداشت برداری وهمچنین از یافته های علمی دیگران استفاده شده است وبا استفاده از شیوه شش پرسش یافته ها تجزیه و تحلیل شده است راه حل های پیشنهادی با مشارکت همکاران بیان شده وپس از اعتبار سنجی توسط همکاران وشورای دبیران به مدت دو هفته روز اجرا گردید وبعداز ان مدت دوبار ه مورد ارزیابی قرار گرفت ودر نهایت نتیجه گیری منطقی صورت گرفت که نتایج آن در این تحقیق بیان شده است .

نویسندگان

نسیبه رفیعی

کارشناسی پیشگیری از آسیب های اجتماعی ،هنر آموز هنرستان زهرای مرضیه

الهام رفیعی

کارشناسی الهیات آموزگار دبستان انقلاب ناحیه یک بندرعباس