نقش تعامل و روش های تدریس مشارکتی در افزایش انگیزه دانش آموزان

انگیزه تحصیلی یکی از مهم ترین عوامل تاثیرگذار بر یادگیری و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان است. این مقاله به بررسی نقش محوری تعامل و بکارگیری روش های تدریس مشارکتی در افزایش انگیزه دانش آموزان می پردازد. با مروری بر ادبیات پژوهشی، فرصت ها و چالش های پیاده سازی این رویکردها در کلاس درس مورد تحلیل قرار می گیرد. نتایج مطالعات نشان می دهد که تعامل فعال دانش آموزان با یکدیگر، با معلم و با محتوای آموزشی، به همراه استفاده از روش هایی نظیر یادگیری گروهی، پروژه محور و بحث و گفتگو، می تواند به طور قابل توجهی احساس خودمختاری، شایستگی و ارتباط اجتماعی (نیازهای روانشناختی اساسی بر اساس نظریه خودمختاری) را در دانش آموزان تقویت کند و در نتیجه، انگیزه درونی آنها را افزایش دهد. این مقاله با ارائه پیشنهادات کاربردی برای معلمان، مدیران و سیاست گذاران آموزشی، به دنبال ترسیم مسیری برای طراحی محیط های یادگیری پویا و انگیزشی است که در آن دانش آموزان فعالانه در فرآیند یادگیری مشارکت کرده و با شور و اشتیاق به سوی اهداف تحصیلی خود گام بردارند.