بررسی تاثیر هوش مصنوعی در بهینه سازی ساختار و محتوای برنامه درسی در مدارس آینده پژوهانه

در دهه پیش رو، مدارس آینده پژوهانه به عنوان پیشروترین الگوی آموزشی جهان، با تکیه بر فناوری های هوش مصنوعی مسیر تحول برنامه های درسی را بازتعریف می کنند. هوش مصنوعی از یک ابزار کمکی فراتر رفته و به سازوکار هوشمند تحلیل، بازطراحی، و بهینه سازی ساختار و محتوای برنامه درسی تبدیل شده است؛ سازوکاری که نیازهای واقعی دانش آموزان، معلمان، و محیط آینده را در نظر می گیرد و یادگیری را از حالت یک سویه به یک سامانه پویا، تعاملی و پیش بینانه تبدیل می کند. هدف این مقاله، واکاوی عمیق نقش هوش مصنوعی در بهبود ساختار برنامه درسی، شخصی سازی محتوا، تحلیل داده های کلان یادگیری، و ارتقای کیفیت آموزشی در مدارس آینده پژوهانه است.این نوشتار با تمرکز بر ادبیات نظری، مدل های نوین طراحی برنامه درسی، نقش یادگیری سازگار، کاربرد سیستم های توصیه گر آموزشی، تحلیل الگوی خطاهای یادگیری، و جایگاه هوش مصنوعی در تربیت مهارت های آینده را تشریح می کند. نتایج نشان می دهد که ورود هوش مصنوعی به حوزه برنامه ریزی درسی، امکان تحول در سه محور اصلی را فراهم می کند: (۱) دگرگونی ساختار برنامه درسی، (۲) بهینه سازی محتوا و مسیر یادگیری، (۳) توسعه اکوسیستم آموزشی مبتنی بر شواهد و داده های لحظه ای. مقاله نتیجه می گیرد که مدارس آینده پژوهانه بدون بهره گیری از هوش مصنوعی قادر به پاسخگویی نیازهای جهان فردا نخواهند بود.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، برنامه درسی ، مدارس آینده پژوهانه ، شخصی سازی یادگیری ، یادگیری سازگار ، تحلیل داده های آموزشی ، تحول دیجیتال مدرسه ، طراحی آموزشی هوشمند ، سیستم های توصیه گر ، نابرابری آموزشی.