مروری برجداسازی گازی با استفاده ازغشاهای ماتریس آمیخته

  • سال انتشار: 1393
  • محل انتشار: اولین همایش ملی تکنولوژی های نوین در شیمی و پتروشیمی
  • کد COI اختصاصی: TCPCO01_386
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 1011
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

سمیه عباسی

دانشجوی کارشناسی ارشددانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب

تورج محمدی

استاددانشگاه علم و صنعت دانشکده مهندسی شیمی مرکزپژوهش فرایندهای جداسازی غشایی

چکیده

غشاها به دلیل پایداری و بازده بالا هزینه سرمایه گذاری و عملیاتی پایین و قابلیت فرایند پذیری بالای آنها اینده امیدبخشی برای آنها پیش بینی میشود تراوش پذیری بالا موجب کاهش سطح غشا میشود درنتیجه هزینه سرمایه گذاری پایین می اید و انتخابی پذیری بالا هم موجب خلوص محصول میشود محققان درحال توسعه موادی برای غشا هستند که هم تراوش پذیری و هم انتخاب پذیری بالایی داشته باشند و همچنین دارای مقاومت بالا دربرابر اجزا خوراک و شرایطع ملیاتی داشته باشد جداسازی گازها با استفاده ازغشاهای پلیمری به موفقیت های زیادی دست پیدا کرده است البته استفاده ازغشاهای پلیمری به علت معایبی همچون حلالهای محدود مقاومت حرارتی و شیمیایی کم بوجود امدن پدیده ورم که خواص غشا را تغییر میدهد محدودیت هایی را ایجادمیکنند برای ازبین بردن این معایب به فکرساختن غشا با موادغیرالی افتادند غشاهای غیرالی مقاومت دمایی بالا درزمان زیاد رادارند و همچنین ظرفیت و طول عمر بالایی را درمقایسه با غشاهای پلیمری دارند هرچند با وجود دارا بودن مزیت های زیاد این غشاها معایب بسیارجدی هم مانند ترد بودن آنها هزینه سرمایه گذاری و تعمیر بالای آنه و نسبت سطح به حجم پایینشان که مانع بهینه کردن اجزای تشکیل دهنده آنها درکاربردهای صنعتی میشونددارند تحقیقهای بسیاری برای غلبه برمحدودیت های غشاهای پلیمری و غیرالی انجام شده است درنهایت غشاهایی شامل پرکن های غیرالی درسایزهای بسیارکوچک که روی ماتریس پلیمر پخش شده کشف شد که به آنها غشاهای ماتریس امیخته میگویند انتخاب نوع پلیمر و مقدارپرکن مورد استفاده روی پلیمر عوامل بسیارتاثیر گذارد رعملکرد غشاهای ماتریس امیخته هستند که دراین تحقیق تمام این عوامل موردبررسی قرارگرفته اند

کلیدواژه ها

غشای ماتریس آمیخته، تراوش پذیری، گزینش گری، مواد آلی - غیرآلی، پرکن، پلیمر

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.