تاثیر تورم، سیاست پولی و نااطمینانی اقتصادی بر آموزش عالی، مطالعه کشورهای منتخب اسلامی

آموزش عالی برای توسعه نیروی انسانی و تحول ملی از طریق آموزش، پژوهش و خدمات اجتماعی کاربرد دارد. از زمان رکود بزرگ ۱۹۲۹ تا پس از پاندمی کووید-۱۹، تلاش های تحقیقاتی گوناگون، برای تحلیل اثرات عدم قطعیت اقتصادی بر شاخص های زیربنایی، از جمله آموزش عالی، صورت گرفته است. پس از انقلاب فناوری اطلاعات و گسترش با وقفه آن به کشورهای در حال توسعه و توجه بیشتر خانوارها به آموزش عالی و همچنین افزایش تقاضای نیروی کار تحصیلکرده توسط بنگاه ها، از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۹، روند افزایشی و سپس نزولی داشته است. در این تحقیق، تاثیر متغیرهای اقتصادی بویژه تورم، سیاست های پولی و همچنین نااطمینانی سیاست های اقتصادی بر تقاضای ثبت نام در آموزش عالی بررسی شد. کشورهای مورد مطالعه، شامل ایران، ترکیه، مصر، اردن، کویت، عمان، عربستان، قطرو پاکستان بودند. دوره زمانی مورد مطالعه، از سال ۱۹۷۱ تا ۲۰۲۲ بود. روش اقتصادسنجی بکار رفته در بررسی مدل، روش گشتاور تعمیم یافته سیستمی بود. نتایج تحقیق نشان داد تولید ناخالص داخلی سرانه، نرخ ثبت نام در مقطع متوسطه، نسبت شهرنشینی به کل جمعیت ، شاخص نااطمینانی سیاست های اقتصادی، پول گسترده به عنوان شاخص سیاست های پولی و سهم مخارج آموزشی در مخارج دولت، دارای تاثیر مثبت و معنادار و از سوی دیگر، شاخص قیمت مصرف کننده و برهم کنش تورم، پول و نااطمینانی دارای تاثیر منفی و معنادار بر تقاضای ثبت نام در آموزش عالی بودند. سهم مخارج خانوارها به کل تولید ناخالص داخلی و نسبت جمعیت جوان به کل جمعیت، تاثیر معناداری بر تقاضای ثبت نام در آموزش عالی در کشورهای مورد مطالعه نداشتند.

کلیدواژه ها:

آموزش عالی ، تورم ، نااطمینانی سیاست های اقتصادی ، سیاست پولی