بررسی رابطه اضطراب زبانی و عملکرد شفاهی زبان آموزان زبان انگلیسی در کلاس های آنلاین

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه اضطراب زبانی و عملکرد شفاهی زبان آموزان ایرانی در کلاس های آنلاین زبان انگلیسی انجام شد. این مطالعه از نوع همبستگی و آمیخته (کمی-کیفی) با طرح توضیحی متوالی بود. جامعه آماری شامل زبان آموزان بزرگسال موسسات زبان ایران در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ بود و نمونه پژوهش به روش هدفمند شامل ۸۵ نفر (۵۲ زن و ۳۳ مرد) انتخاب شد. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از پرسشنامه اضطراب ارتباطات زبان خارجی (Horwitz et al., ۱۹۸۶)، آزمون شفاهی استاندارد بر اساس معیارهای IELTS Speaking و مصاحبه نیمه ساخت یافته با ۱۵ نفر. نتایج کمی نشان داد رابطه منفی و معنادار قوی بین اضطراب زبانی و عملکرد شفاهی وجود دارد (r = −۰.۶۸, p < .۰۰۱). تحلیل کیفی نیز چهار تم اصلی را استخراج کرد: مشکلات فنی و زیرساختی، فقدان نشانه های غیرکلامی، احساس انزوا و کاهش حمایت اجتماعی، و ترس از ضبط شدن و قضاوت دائمی. یافته ها بر ضرورت طراحی راهبردهای کاهش اضطراب متناسب با محیط آنلاین تاکید دارد و می تواند مبنای سیاست گذاری آموزشی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

اضطراب زبانی ، عملکرد شفاهی ، آموزش آنلاین ، کلاس های همزمان ، زبان آموزان ایرانی