بررسی ریسک بروز بیماری های سرطانی و غیر سرطانی در انواع روش های جوشکاری در یک صنعت فلزی

مقدمه : صنایع فلزی امروزه نقش به سزایی در اقتصاد تولیدی جهان دارند. جوشکاری از فعالیت های اصلی این صنعت محسوب می شوند. فیوم های جوشکاری در شیوع و بروز بیماری های شغلی موثر می باشند. بنابراین در این پروژه تحلیل ریسک بروز بیماری های سرطانی و غیر سرطانی به روش EPA در جوشکاران با انواع مختلف جوشکاری اهمیت دارد. روش کار: در این مطالعه ۴ نوع جوشکاری (زیرپودری)SAW ،( جوشکاری قوس فلزی محافظ) SMAW،( جوشکاری قوسی تنگستن گازی) GTAW،( قوس فلزی گازی) GMAW و برای هر روش جوشکاری فلزات سرب، منگنز، کروم و آهن مورد بررسی قرار گرفتند.برای تعیین میزان مواجهه پرسنل با انتخاب روش NIOSH ۷۳۰۰ و آنالیز بوسیله دستگاه ICP MS نمونه برداری و تعیین مقدار صورت گرفت. ریسک سرطانی و غیر سرطانی شغلی با بکارگیری سیستم ارزیابی ریسک (RAIS) و روش ارزیابی ریسک مورد استفاده از دستورالعمل های توصیه شده سازمان ایمنی و بهداشت شغلی (OSHA) و سازمان حفاظت محیط زیست آمریکا (EPA) به دست آمده است. مبنای محاسبه مصرف روزانه مزمن (CDI) با استفاده از میانگین غلظت آلاینده های فلزی، غلظت مرجع EPA (RfC) و فاکتور شیب سرطان (CSF) به ترتیب برای ارزیابی خطرات غیر سرطانی و سرطان استفاده شد، سپس میزان ریسک سرطانی و غیر سرطانی آن ها بررسی گردید. یافته ها:یافته ها نشان داد در هر چهار نوع جوشکاری بیشترین ریسک بیماری های سرطانی را فلز کروم و سپس سرب در بین فیوم های فلزی جوشکاری دارا می باشند. ریسک سرطانی فلز کروم و سرب غیرقابل قبول بوده است. ریسک بیماری های غیر سرطانی در مواجهه با فلزات کروم و منگنز (HQ > ۱) غیرمجاز می باشد. نتیجه گیری:ارتقاء سطح سلامتی جوشکاران از طریق به کارگیری روش های کنترلی برای کارگران در معرض با این نوع فعالیت مورد نیازمی باشد. کنترل عوامل زیان آور هوای محیط کار و کاهش مواجهه تنفسی پرسنل، شامل استفاده از سیستم های تهویه و کنترل فنی، اندازه گیری و آنالیز هوای تنفسی و بیولوژیکی جوشکاران برگزاری دوره های آموزش ، استفاده از برنامه و تجهیزات حفاظتی تنفسی، ایجاد رویه های اصلاح در نحوه انجام کار و ایمنی و در نهایت اندازه گیری و ارزیابی ریسک مجدد بعد از انجام اقدامات کنترلی لازم می باشد