تحلیل نقش خانواده و رسانه ها در شاگردپروری: از آموزه های دینی تا سبک زندگی نوین

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش خانواده و رسانه ها در فرآیند شاگردپروری از منظر دینی و با تاکید بر تربیت اخلاقی و ارزشی در سبک زندگی نوین است. این پژوهش با رویکرد ترکیبی (کمی–کیفی) و به روش توصیفی تحلیلی انجام شد. جامعه آماری شامل ۳۰۰ نفر از معلمان و والدین در مناطق مختلف کشور بود که در زمینه تربیت دینی و شاگردپروری فعال هستند. نمونه گیری به صورت تصادفی طبقه ای انجام شد. داده های کمی از طریق پرسش نامه محقق ساخته و داده های کیفی از طریق مصاحبه های نیمه ساختاریافته گردآوری شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و تحلیل محتوای کیفی بهره گرفته شد. یافته ها نشان داد که خانواده و رسانه ها، هر یک به طور مستقل و همچنین در تعامل با یکدیگر، تاثیر معناداری بر رشد هویت دینی، رفتارهای اجتماعی، و مسئولیت پذیری شاگردان دارند. همچنین مشخص شد که بهره گیری از آموزه های دینی در بستر رسانه های نوین می تواند اثربخشی تربیت اخلاقی را تقویت کند. در تحلیل کیفی نیز معلمان و والدین، مهم ترین چالش ها را نبود هماهنگی بین نظام آموزشی، رسانه و خانواده، و نبود الگوهای دینی در رسانه ها عنوان کردند. نتیجه گیری پژوهش تاکید دارد که ارتقاء هم افزایی میان خانواده، نظام تعلیم و تربیت، و رسانه ها در پرورش شاگردانی اخلاق مدار و مسئول، مستلزم بازطراحی خط مشی های تربیتی با محوریت ارزش های دینی است.

کلیدواژه ها:

شاگردپروری ، خانواده ، رسانه ، تربیت دینی ، سبک زندگی نوین ، هویت اخلاقی