مبانی حقوقی و شرایط ایفای الکترونیکی تعهدات پولی و مالی در حقوق ایران
- سال انتشار: 1404
- محل انتشار: هفتمین کنفرانس بین المللی و هشتمین کنفرانس ملی حقوق و علوم سیاسی
- کد COI اختصاصی: ISCV08_098
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 14
نویسندگان
دکتری حقوق کیفری و جرم شناسی گروه حقوق جزا و جرم شناسی واحد تهران مرکزی دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
وکیل دادگستری کارشناسی ارشد حقوق حقوق خصوصی، گروه حقوق جزا و جرم شناسی واحد الیگودرز دانشگاه آزاد اسلامی، الیگودرز، ایران
چکیده
گسترش فناوری اطلاعات و نفوذ روزافزون آن در زندگی اجتماعی و اقتصادی شکل و شیوه اجرای تعهدات مالی و پولی را دگرگون کرده است. امروزه بخش بزرگی از روابط، حقوقی از جمله ایفای تعهدات قراردادی، در بسترهای الکترونیکی مانند درگاههای بانکی، سامانه های پرداخت و قراردادهای دیجیتال انجام می پذیرد. این تحول نظام حقوقی کشورها را با چالش هایی چون اعتبار داده، پیام احراز هویت زمان و مکان ایفا و اثبات عمل حقوقی مواجه ساخته است. در این تحقیق که با روش توصیفی-تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای انجام شده، تلاش شده است مبانی حقوقی و شرایط ایفای الکترونیکی تعهدات پولی و مالی در حقوق ایران بررسی شود. یافته ها نشان می دهد که با وجود آن که قانون مدنی ایران به طور مستقیم به تعهدات الکترونیکی نپرداخته، اما اصول کلی وفای به عهد و قواعد سقوط تعهدات در کنار قانون تجارت الکترونیکی مصوب ۱۳۸۲ و اسناد بین المللی مانند کنوانسیون ۲۰۰۵، آنسیترال زمینه پذیرش این شیوه نوین را فراهم کرده اند. از منظر فقهی نیز اصل لزوم وفای به عهد قابلیت انطباق با فناوری های نوین را دارد. با این حال فقدان ضوابط روشن در خصوص امنیت داده ها، اعتبار اسناد دیجیتال و ضمانت اجراها لزوم اصلاح و تکمیل نظام حقوقی را اجتناب ناپذیر می سازد.کلیدواژه ها
ایفای تعهد, تعهد مالی, قرارداد الکترونیکی, داده, پیام, حقوق مدنی, قانون تجارت الکترونیکیمقالات مرتبط جدید
- بررسی تطبیقی محدودیتهای حقوق متهم در نظام قضایی ایران و انگلیس
- تحلیل نقش مردم در استقرار عدالت اجتماعی با استناد به آیه لیقوم الناس بالقسط» در اندیشه امام خمینی و مقام معظم رهبری
- ماهیت و آثار قرارداد پیش فروش ساختمان با رویکرد قضائی
- واکاوی چالشهای مهریه در اجرای احکام مدنی
- تحلیل تاثیر تحریمهای یک جانبه ایالات متحده آمریکا بر چالشهای اصل عدم مداخله در حقوق بین الملل
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.