تحلیل تطبیقی سبک های رئالیسم در داستان نویسی فارسی و عربی (صادق هدایت و نجیب محفوظ)

این پژوهش به بررسی تطبیقی سبکهای رئالیسم در داستان نویسی فارسی و عربی و با تاکید بر آثار دو نویسنده ی برجسته، صادق هدایت و نجیب محفوظ میپردازد. رئالیسم به عنوان یکی از مهمترین سبکهای ادبی در آثار این دو نویسنده به شکل های متنوعی بسط یافته است. با تمرکز بر آثار این دو نویسنده، این پژوهش به دنبال کشف شباهتها و تفاوتهای رویکرد آنها به رئالیسم در ادبیات فارسی و عربی است. این مقاله ابتدا به تشریح مفاهیم بنیادین رئالیسم و ویژگیهای آن در ادبیات فارسی و عربی می پردازد و سپس به بررسی زمینههای اجتماعی فرهنگی و تاریخی تاثیرگذار بر تولید آثار این دو نویسنده می پردازد. با تحلیل داستانهای مهم هر دو نویسنده، به بررسی وجوه اشتراک و افتراق در نحوه بازنمایی، واقعیت شخصیت پردازی و کشف وجوه انسانی پرداخته می شود. با تحلیل عمیق آثار این دو نویسنده، این مقاله به دنبال پاسخ به این سوالات است که چگونه این دو نویسنده از رئالیسم برای بیان دغدغه های اجتماعی فرهنگی و سیاسی زمان خود استفاده کردهاند و چه تفاوتهایی در سبک و شیوه ی روایت آنها وجود دارد. در نهایت، هدف این مقاله نشان دادن چگونگی تاثیرگذاری رئالیسم بر روایت های داستانی و درک عمیق تر از تجربیات انسانی در جوامع فارسی و عربی است. این مطالعه میتواند به فهم بهتر تفاوت ها و شباهت های تاریخی و فرهنگی این دو حوزه ادبی کمک کند و به غنای ادبیات تطبیقی در این زمینه بیفزاید.

کلیدواژه ها:

رئالیسم ، صادق هدایت ، نجیب محفوظ ، ادبیات فارسی ، ادبیات عربی ، داستان نویسی ، ششمین کنفرانس ملی نوآوری و تحقیق در فرهنگ زبان و ادبیات فارسی