روش های تحریک کنجکاوی در دانش آموزان از طریق عدم قطعیت کنترل شده در کلاس

کنجکاوی به عنوان یکی از محرک های اصلی یادگیری، زمانی بیشترین اثر را دارد که به شیوه ای هدفمند و ساختاریافته در کلاس درس برانگیخته شود. رویکرد «عدم قطعیت کنترل شده» با ایجاد موقعیت هایی که حاوی اطلاعات ناقص یا نتایج پیش بینی ناپذیر اما قابل کشف هستند، دانش آموزان را به جستجو و کاوش فعالانه سوق می دهد. این پژوهش با روش تحلیلی-توصیفی و بر پایه مطالعات کتابخانه ای و بررسی مقالات معتبر، به شناسایی و تحلیل روش های متنوع به کارگیری این رویکرد در محیط های آموزشی می پردازد. نتایج نشان می دهد که طراحی پرسش های باز، استفاده از سناریوهای حل مسئله با داده های ناکامل، و ایجاد تضاد شناختی میان دانسته های قبلی و یافته های جدید، می تواند انگیزش درونی و تمرکز یادگیرندگان را به شکل قابل توجهی افزایش دهد. همچنین، نمونه های عملی نشان می دهد که مدیریت میزان عدم قطعیت و تطبیق آن با سطح توانایی و پیش زمینه دانش آموزان، نقش مهمی در موفقیت این راهبرد دارد. در نهایت، این مقاله تاکید می کند که استفاده از عدم قطعیت کنترل شده، اگر همراه با بازخورد مناسب و حمایت معلم باشد، می تواند به پرورش تفکر انتقادی، خلاقیت و ماندگاری یادگیری منجر شود.

کلیدواژه ها:

کنجکاوی ، عدم قطعیت کنترل شده ، انگیزش درونی ، یادگیری فعال ، تفکر انتقادی ، تضاد شناختی