طلاق در ایران؛ مروری بر ابعاد فقهی، حقوقی و اجتماعی با تاکید بر فضای مجازی و حضانت فرزندان
- سال انتشار: 1404
- محل انتشار: پانزدهمین کنفرانس بین المللی و ملی مطالعات مدیریت، حسابداری و حقوق
- کد COI اختصاصی: IICMOCONF15_071
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 67
نویسندگان
دانشجوی کارشناسی حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد یاسوج، یاسوج، ایران
چکیده
طلاق به عنوان یکی از مهم ترین تحولات در نهاد خانواده، همواره مورد توجه نظام های فقهی، حقوقی و اجتماعی بوده است. افزایش چشمگیر آمار طلاق در ایران طی سال های اخیر، ضرورت پرداختن به ابعاد گوناگون این پدیده را بیش از گذشته آشکار ساخته است. از منظر فقه اسلامی و قوانین مدنی ایران، طلاق دارای انواع و آثار متعددی است که هر یک پیامدهای خاص خود را بر روابط زوجین و فرزندان به جای می گذارد. در کنار این مباحث، مطالعات تطبیقی نشان می دهد که حق طلاق به علت عدم انفاق در ایران، در مقایسه با فقه عامه و نظام های حقوقی مصر و سوریه، تفاوت های بنیادین و اشتراکات قابل توجهی دارد. افزون بر این، تحولات اجتماعی و گسترش فضای مجازی سبب شده تا شیوه های ارتباطی زوجین دستخوش تغییر شود و زمینه بروز تعارضات جدیدی فراهم گردد؛ به گونه ای که پژوهش ها نشان می دهد استفاده گسترده از شبکه های اجتماعی می تواند رضایت زناشویی را کاهش داده و احتمال طلاق را افزایش دهد. در کنار مباحث فقهی و اجتماعی، حضانت فرزندان پس از طلاق نیز از مهم ترین چالش های حقوق خانواده در ایران به شمار می آید. قوانین مدنی و قانون حمایت خانواده ۱۳۹۱ با تاکید بر «مصلحت کودک» به تنظیم حضانت پرداخته اند، اما همچنان اختلافات جدی در اجرا و برداشت های فقهی وجود دارد. بدین ترتیب، طلاق تنها یک امر حقوقی ساده نبوده، بلکه پدیده ای چندبعدی است که هم بنیان خانواده و هم آینده کودکان را تحت تاثیر قرار می دهد.کلیدواژه ها
طلاق, فقه اسلامی, حقوق خانواده, فضای مجازی, حضانت فرزندان, مطالعات تطبیقیمقالات مرتبط جدید
- چالش های حسابداری مالیاتی در کسب و کارهای نوپا (استارتاپ ها) و راهکارهای بهبود آن
- چالش های حقوق شهروندی و فناوری های نوین کشف جرم
- مسئولیت مدنی شهرداری ها در نظام حقوقی ایران
- بررسی چالش ها و موانع حقوقی شرکت های تعاونی دانش بنیان با نگاهی به شرکت های تعاونی اتحادیه اروپا
- تاثیر فناوری آموزشی بر کیفیت یادگیری در مقطع ابتدایی
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.