نقش منبع کنترل و حمایت اجتماعی ادراک شده در پیش بینی و کنترل علایم اختلال هراس اجتماعی نوجوانان

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش منبع کنترل و حمایت اجتماعی ادراک شده در پیش بینی و کنترل علائم اختلال هراس اجتماعی نوجوانان بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار در سال تحصیلی جاری بود که از میان آن ها ۱۰۰ نفر به صورت تصادفی انتخاب شدند. این مطالعه با رویکردی توصیفی-همبستگی انجام شد و از پرسشنامه های استاندارد برای سنجش منبع کنترل، حمایت اجتماعی ادراک شده و شدت علائم هراس اجتماعی استفاده گردید. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که منبع کنترل درونی به طور معناداری با کاهش علائم هراس اجتماعی مرتبط است، در حالی که منبع کنترل بیرونی با افزایش این علائم همبستگی دارد. همچنین، حمایت اجتماعی ادراک شده از سوی خانواده، دوستان و نهادهای آموزشی نقش تعدیل کننده ای در شدت علائم اختلال ایفا می کند. یافته ها نشان دادند که ترکیب منبع کنترل درونی و سطح بالای حمایت اجتماعی می تواند پیش بینی کننده مناسبی برای کاهش علائم هراس اجتماعی در نوجوانان باشد. این نتایج بر اهمیت آموزش مهارت های خودکارآمدی، تقویت منابع کنترل درونی و ارتقاء شبکه های حمایتی در محیط های دانشگاهی تاکید دارند. در نهایت، پیشنهاد می شود که مشاوران و روانشناسان دانشگاهی برنامه های مداخله ای مبتنی بر تقویت منبع کنترل و افزایش حمایت اجتماعی را در دستور کار قرار دهند تا بتوانند به بهبود سلامت روانی دانشجویان و کاهش اختلالات اضطرابی کمک کنند.

کلیدواژه ها:

منبع کنترل ، حمایت اجتماعی ادراک شده ، هراس اجتماعی ، نوجوانان ، پیش بینی ، کنترل علائم ، دانشجویان ، دانشگاه آزاد گرمسار ، روان شناسی