نقش انعطاف پذیری روانشناختی و نشخوار ذهنی در پیش بینی و کنترل علایم اختلال اضطرابی در دانشجویان دختر

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش انعطاف پذیری روانشناختی و نشخوار ذهنی در پیش بینی و کنترل علائم اختلال اضطرابی در دانشجویان دختر بود. با توجه به شیوع بالای اضطراب در میان دانشجویان، به ویژه دختران، شناسایی عوامل روانشناختی موثر در کاهش یا تشدید علائم این اختلال از اهمیت بالایی برخوردار است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان دختر دانشگاه های ایران بود که از طریق نمونه گیری در دسترس و با بهره گیری از فضای مجازی، تعداد ۱۰۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه انعطاف پذیری روانشناختی، مقیاس نشخوار ذهنی و پرسشنامه علائم اضطرابی بود. داده ها با استفاده از روش های آماری همبستگی و رگرسیون تحلیل شدند.نتایج نشان داد که انعطاف پذیری روانشناختی با علائم اضطرابی رابطه منفی و معناداری دارد؛ به عبارت دیگر، دانشجویانی که از سطح بالاتری از انعطاف پذیری روانشناختی برخوردار بودند، علائم اضطرابی کمتری را تجربه می کردند. در مقابل، نشخوار ذهنی با علائم اضطرابی رابطه مثبت و معناداری داشت و به عنوان یک عامل پیش بینی کننده قوی در شدت اضطراب شناخته شد. تحلیل رگرسیون نشان داد که این دو متغیر توانایی پیش بینی معنادار علائم اضطرابی را دارند و مدل ترکیبی آن ها می تواند به طور موثری در شناسایی دانشجویان در معرض خطر و طراحی مداخلات روانشناختی موثر مورد استفاده قرار گیرد.یافته های این پژوهش بر اهمیت آموزش مهارت های انعطاف پذیری روانشناختی و کاهش نشخوار ذهنی در برنامه های ارتقاء سلامت روان دانشجویان دختر تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

انعطاف پذیری روانشناختی ، نشخوار ذهنی ، اضطراب ، اختلال اضطرابی ، دانشجویان دختر ، پیش بینی ، کنترل علائم ، سلامت روان ، روانشناسی ، مداخله روانشناختی