بررسی رابطه بین استرس شغلی و عملکرد کاری کارگران صنایع تولیدی

استرس شغلی به عنوان یکی از مهم ترین عوامل روان شناختی در محیط های کاری صنعتی، می تواند تاثیر قابل توجهی بر عملکرد کاری کارگران داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین استرس شغلی و عملکرد کاری کارگران صنایع تولیدی انجام شد. این مطالعه از نوع پژوهش همبستگی بوده و جامعه آماری آن شامل کارگران شاغل در صنایع تولیدی به تعداد ۵۰۰ نفر بود که از میان آن ها ۲۰۰ نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه استاندارد استرس شغلی و پرسشنامه عملکرد کاری بود که پایایی آن ها با استفاده از آلفای کرونباخ بالاتر از ۰/۷۰ تایید شد.یافته ها نشان داد که سطح استرس شغلی کارگران در حد متوسط تا نسبتا بالا است و بین استرس شغلی و عملکرد کاری رابطه منفی و معنادار وجود دارد. تحلیل رگرسیون چندگانه نیز نشان داد که ابعاد استرس شغلی شامل فشار زمانی، تعارض شغلی و عدم حمایت سازمانی قادر به پیش بینی بیش از ۵۰٪ تغییرات عملکرد کاری هستند، به طوری که فشار زمانی بیشترین اثر منفی را بر عملکرد کاری دارد. همچنین بررسی اثر ویژگی های دموگرافیک مانند سابقه کاری نشان داد که تجربه کاری می تواند به کاهش استرس و بهبود عملکرد کاری کمک کند.این پژوهش تاکید می کند که مدیریت استرس شغلی از طریق بهبود محیط کاری، کاهش تعارض وظایف، آموزش مهارت های مقابله با استرس و ایجاد حمایت سازمانی می تواند نقش موثری در ارتقای عملکرد کاری و بهره وری کارکنان داشته باشد. یافته های پژوهش می تواند برای مدیران صنایع، کارشناسان منابع انسانی و سیاست گذاران حوزه کار، راهنمای عملی برای بهبود شرایط کاری و افزایش بهره وری باشد.

کلیدواژه ها:

استرس شغلی ، عملکرد کاری ، کارگران صنایع تولیدی ، فشار زمانی ، تعارض شغلی ، حمایت سازمانی