نقش خود تنظیمی هیجانی و حساسیت حسی در پیش بینی و کنترل علایم اختلال افسردگی دانشجویان

افسردگی یکی از شایع ترین اختلالات روانی در میان دانشجویان است که می تواند عملکرد تحصیلی، روابط اجتماعی و کیفیت زندگی آنان را تحت تاثیر قرار دهد. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش خودتنظیمی هیجانی و حساسیت حسی در پیش بینی و کنترل علائم اختلال افسردگی در دانشجویان بود. این مطالعه به روش توصیفی-همبستگی انجام شد. جامعه آماری شامل ۱۰۰ نفر از دانشجویان دانشگاه های ایران بود که به صورت در دسترس و از طریق فضای مجازی انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه خودتنظیمی هیجانی گارنفسکی، پرسشنامه حساسیت حسی دان و پرسشنامه افسردگی بک بود. داده ها با استفاده از تحلیل رگرسیون چندگانه مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که خودتنظیمی هیجانی به طور معناداری با کاهش علائم افسردگی مرتبط است (p<۰.۰۱) و نقش محافظتی در برابر بروز نشانه های افسردگی ایفا می کند. در مقابل، حساسیت حسی بالا با افزایش شدت علائم افسردگی همراه بود و به عنوان یک عامل خطر در نظر گرفته می شود. این یافته ها بر اهمیت آموزش مهارت های تنظیم هیجانی و شناسایی ویژگی های حسی در برنامه های پیشگیری و مداخلات روان شناختی تاکید دارند. به کارگیری این متغیرها می تواند به بهبود سلامت روان دانشجویان و کاهش بار روانی ناشی از افسردگی کمک کند.

کلیدواژه ها:

خودتنظیمی هیجانی ، حساسیت حسی ، افسردگی ، دانشجویان ، پیش بینی ، کنترل علائم ، سلامت روان ، رگرسیون ، مداخلات روان شناختی