تاثیر توسعه شهری بر آلودگی هوا و تغییرات اقلیمی در مناطق نیمه خشک ایران

محیط زیست به عنوان بستر حیات موجودات زنده، شامل کلیه عوامل زنده و غیرزنده ای است که در تعامل با یکدیگر، نظامی پویا و متعادل را ایجاد می کنند. در هر اکوسیستم، روابط متقابل میان جانداران و عناصر فیزیکی مانند آب، خاک، هوا و نور، زمینه ساز پایداری حیات است. با این حال، رشد جمعیت، گسترش شهرنشینی و توسعه بی رویه فناوری در دهه های اخیر، تعادل این نظام طبیعی را برهم زده و منجر به تخریب منابع زیستی، آلودگی آب، خاک و هوا و کاهش کیفیت زیست محیطی کره زمین شده است. این پژوهش با هدف بررسی اهمیت حفظ محیط زیست و تبیین عوامل موثر بر آلودگی آن انجام گرفته است. یافته ها نشان می دهد که بخش قابل توجهی از بحران های زیست محیطی ناشی از بهره برداری نادرست انسان از منابع طبیعی و فقدان برنامه ریزی اصولی در استفاده از منابع انرژی است. آگاهی عمومی، مدیریت پایدار منابع و توسعه الگوهای زیست محیطی سازگار با طبیعت می تواند نقش موثری در کاهش روند تخریب محیط زیست و تضمین پایداری آن برای نسل های آینده ایفا کند.

کلیدواژه ها:

محیط زیست ، آلودگی ، لایه ازن ، انرژی ، حیات وحش