تحلیل مدیریت پارکینگ های شهری و سیاست های مناسب برای کنترل تقاضا

موضوع مدیریت پارکینگ های شهری و کنترل تقاضای آن، طی سال های اخیر به یکی از چالش های مهم برنامه ریزان شهری و حمل و نقل تبدیل شده است. افزایش مالکیت خودرو، تراکم فضایی محدود در مناطق مرکزی شهر، و مسائل مربوط به ترافیک، آلودگی و گردش اضافی خودروها برای یافتن محل پارک، ضرورت اتخاذ سیاست های موثر در این حوزه را برجسته کرده است. این مقاله ابتدا وضعیت فعلی مدیریت پارکینگ شهری را بررسی می کند، سپس عوامل موثر بر تقاضای پارکینگ (نزدیکی به مقصد، نرخ پارکینگ، زمان کرایه، راهنمایی و اطلاعات، ترکیب کاربری اراضی و الگوی سفر) معرفی می شوند. بخش بعدی تحلیل می گردد که چگونه سیاست هایی مانند قیمت گذاری منعطف، تخصیص فضایی، محدودیت عرضه، ترکیب با حمل و نقل عمومی و فناوری های نوین (مثلا رزرو یا حسگرهای هوشمند) می توانند تقاضای پارکینگ را کنترل نمایند. علاوه بر آن، تجربه شهرها و مطالعات جدید نیز مورد بررسی قرار گرفته است. برای مثال، پژوهشی نشان داده است که با اجرای سیاست مناسب، میزان نشستن های غیرمجاز و انتشار CO₂ تا حدود ۱۴٫۵۴٪ کاهش یافته است. در نهایت، سیاست پیشنهادی برای شهرهای ایران مبتنی بر ترکیبی از قیمت گذاری پویا، مشارکت بخش خصوصی، و ارتقای گزینه های حمل و نقل جایگزین ارائه می شود. این مطالعه می تواند برای مدیران شهری، برنامه ریزان حمل و نقل و پژوهشگران حوزه شهری مفید باشد تا گام هایی را در جهت بهبود کارایی فضای پارکینگ و کاهش اثرات منفی ناشی از تقاضای بی رویه پارکینگ بردارند.

کلیدواژه ها:

مدیریت پارکینگ ، تقاضای پارکینگ ، قیمت گذاری پویا ، سیاست های شهری ، فناوری هوشمند پارکینگ