تحلیل رابطه میان مدیریت کلاس درس مبتنی بر مشارکت و شکل گیری رفتارهای سازگار اجتماعی

تحولات اخیر در رویکردهای تربیتی، ضرورت بازنگری در شیوه های مدیریت کلاس درس را برجسته ساخته است. مسئله اصلی این پژوهش بررسی میزان و نحوه ی تاثیر مدیریت کلاس درس مبتنی بر مشارکت بر شکل گیری رفتارهای سازگار اجتماعی دانش آموزان است؛ رفتاری که شامل همکاری، احترام متقابل و مسئولیت پذیری است. اهداف پژوهش بر تحلیل رابطه ی میان مشارکت دانش آموزان، شیوه های ارتباطی معلم، کاهش رفتارهای ناسازگار و تفاوت میان کلاس های سنتی و مشارکتی متمرکز بود. پژوهش حاضر از نوع توصیفی–همبستگی و با جامعه ی آماری شامل ۳۲۰۰ دانش آموز متوسطه شهر خرم آباد انجام شد که با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای، ۳۴۶ نفر انتخاب گردیدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه های استاندارد مدیریت مشارکتی و رفتارهای اجتماعی با پایایی ۰.۸۷ و ۰.۹۱ بود. یافته ها نشان داد میان مدیریت مشارکتی و رفتارهای سازگار اجتماعی رابطه ی مثبت و معنادار وجود دارد و این شیوه توانست ۳۸٪ از واریانس رفتارهای اجتماعی مطلوب را پیش بینی کند. نتایج نهایی حاکی از آن است که کلاس های مشارکتی موجب افزایش همکاری، همدلی و احساس مسئولیت در دانش آموزان شده و فضای یادگیری را انسانی تر و موثرتر می سازد.

کلیدواژه ها:

مدیریت مشارکتی ، رفتار سازگار اجتماعی ، گفت وگوی معلم ، مسئولیت پذیری ، همکاری دانش آموزان.