نقش معنویت سازمانی و ذهن آگاهی در پیش بینی کیفیت مراقبت پرستاری در بخش های مراقبت ویژه

سابقه و هدف: ارائه مراقبت های پرستاری با کیفیت مطلوب، یکی از اولویت های اساسی نظام های بهداشتی درمانی محسوب می شود. ذهن آگاهی به عنوان یکی از عوامل موثر در ارتقای کیفیت عملکرد پرستاران مطرح است و مراقبت پرستاری، به دلیل ماهیت خود و به طور ذاتی، با معنویت آمیخته شده است. معنویت در محیط کار می تواند برای سازمان ها حس انسان دوستی، برای اجتماع فعالیت موثر و برای محیط مسئولیت پذیری به ارمغان آورد. بر این اساس، مطالعه حاضر با هدف تبیین نقش معنویت سازمانی و ذهن آگاهی در پیش بینی کیفیت مراقبت پرستاری در بخش های مراقبت ویژه ، انجام پذیرفت. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع مقطعی بوده و در طی سال های ۱۴۰۲ تا ۱۴۰۳ انجام شده است. تعداد ۲۲۷ نفر از پرستاران بخش مراقبت ویژه به روش نمونه گیری طبقه ای از مراکز آموزشی و درمانی دانشگاه علوم پزشکی مازندران انتخاب شدند. ابزارهای جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه ذهن آگاهی براون و ریان (۲۰۰۳)، پرسشنامه معنویت سازمانی اشموس و دوچن (۲۰۰۰) و پرسشنامه کیفیت مراقبت پرستاری زراعتی و مسعودی علوی (۲۰۱۴) بود. داده ها جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه ۲۲ و آزمون های توصیفی و تحلیلی تی مستقل، تحلیل واریانس یک طرفه و رگرسیون خطی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: براساس آزمون رگرسیون خطی چندگانه، نمره کیفیت مراقبت پرستاری با معنویت سازمانی (۰/۰۸=b، ۵۷۸/۰= P) و ذهن آگاهی (۰/۱۷= b، ۰/۳۷۵= P) ارتباط آماری معنی داری نداشت، اما از بین متغیرهای جمعیت شناختی، وضعیت استخدامی طرحی ارتباط معنی داری با نمره کیفیت مراقبت پرستاری داشت (۸/۸۵= b، ۰/۰۳۶= P). استنتاج: معنویت سازمانی و ذهن آگاهی قادر به پیش بینی کیفیت مراقبت پرستاری نیست. اما از بین متغیرهای جمعیت شناختی، میانگین نمره کیفیت مراقبت پرستاری در افراد با وضعیت استخدامی طرحی بیش تر از پرستاران رسمی بود.

کلیدواژه ها:

Organizational spirituality ، mindfulness ، nursing care quality ، intensive care unit ، معنویت سازمانی ، ذهن آگاهی ، کیفیت مراقبت پرستاری ، بخش های مراقبت ویژه