استفاده از تبدیل موجک و شکل مودهای ارتعاشی برای شناسایی عیب ترک در صفحه فولادی ساخت افزایشی
محل انتشار: مجله مهندسی ساخت و تولید، دوره: 12، شماره: 6
سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 21
فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IRANJME-12-6_006
تاریخ نمایه سازی: 20 آبان 1404
چکیده مقاله:
ترک در قطعات ساخت افزایشی مانند ذوب انتخابی لیزری از جمله عیوب متداول در این قطعات است. تست مودال یکی از روش های غیرمخرب برای عیب یابی این نوع قطعات است. دو عامل کوچک بودن اندازه ترک و ابعاد کوچک قطعات ساخته شده با این روش، باعث چالش هایی مانند چالش تحریک فرکانس بالای قطعه می شود. در مقاله حاضر نشان داده شده که روش های عیب یابی مودال به تنهایی قادر به شناسایی این عیوب کوچک نیستند. درحالی که با روش ترکیبی تبدیل موجک و شکل مود ترک هایی با عمق کوچک نیز قابل شناسایی هستند. در این تحقیق ترک هایی به صورت تعمدی با عمق های مختلف بر روی یک صفحه ساخت افزایشی ایجاد گردیده و از روش ترکیبی مذکور برای شناسایی عیب استفاده شده است. نتایج نشان داد، عیب یابی از طریق شکل مود باعث شناسایی ترک با شدت ۳۰ درصد و ترکیب آن با تبدیل موجک باعث شناسایی ترک با شدت کمتر یعنی ۱۰ درصد می گردد. مطابق نتایج حاصله روش ترکیبی تبدیل موجک قادر به شناسایی و مکان یابی ترک با شدت ۱۰٪ در آنالیز مودال عددی با خطای ۴٪ و در آزمایش مودال تجربی با خطای ۱۰٪ است. از دیگر نتایج این تحقیق این است که تحلیل مودال عددی این صفحه به صورت یک جسم صلب بدون اثر لایه ها، بدلیل ماهیت تولید و نوع پودر منطقی بوده و با تقریب خوبی نزدیک به نتایج آزمون مودال است. به طور خلاصه، این فعالیت تحقیقی نشان می دهد بکارگیری روش های عیب یابی مودال در قطعات ساخت افزایشی، به عنوان یک روش بازرسی کاملا کاربردی بوده و توسعه این روش ها برای اینگونه قطعات ضروری است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علیرضا میرمحمدخانی
مجتمع دانشگاهی مواد و فناوری های ساخت، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، تهران، ایران
رضا آذرافزا
مجتمع دانشگاهی مواد و فناوری های ساخت، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، تهران، ایران
رضا شجاع رضوی
مجتمع دانشگاهی مواد و فناوری های ساخت، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، تهران، ایران
مسعود برکت
مجتمع دانشگاهی مواد و فناوری های ساخت، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :