ارزیابی عملکرد عمرانی شهرداری آبادان بر پایه مدل سنجش رضایت شهروندان و اولویت بندی نیازهای زیرساختی

مقدمه: هدف اساسی پژوهش حاضر، ارزیابی عملکرد عمرانی شهرداری آبادان از منظر رضایت مندی شهروندان به عنوان ذی نفعان اصلی خدمات شهری است. در دوران معاصر، مدیریت شهری از رویکرد خدمت رسان صرف به رویکرد پاسخگو و شهروندمحور تغییر مسیر داده است و در این میان، رضایت شهروندان به عنوان یک شاخص کلیدی عملکرد (KPI) برای سنجش موفقیت شهرداری ها، به ویژه در حوزه های ملموس و پرهزینه ای مانند پروژه های عمرانی، مطرح می باشد. شهر آبادان، با توجه به بافت تاریخی، چالش های ناشی از دوران بازسازی پس از جنگ تحمیلی، و همچنین شرایط اقلیمی و محیطی خاص خود (مانند پدیده ریزگردها و مشکلات زیرساختی آب و فاضلاب)، میدانی پیچیده برای ارزیابی خدمات عمرانی محسوب می شود. این تحقیق به دنبال پاسخ به این پرسش اصلی است که شهروندان آبادانی تا چه میزان از ابعاد گوناگون عملکرد عمرانی شهرداری (شامل کیفیت معابر، سیستم فاضلاب و دفع آب های سطحی، توسعه فضای سبز، و نظافت و جمع آوری نخاله های ساختمانی) رضایت دارند و کدام یک از این حوزه ها نیازمند توجه و تخصیص منابع فوری تری هستند.