الگو های قابل ارائه به جهت توانمند سازی دانشجومعلمان رشته آموزش کار و فناوری در تدریس مهارت های قرن معاصر

در عصر تحولات دیجیتال و اقتصاد مبتنی بر دانش، نظام های آموزشی با ضرورت توانمندسازی دانش آموزان در مهارت های قرن بیست ویکم مواجه هستند. درس کار و فناوری، با ماهیت پویا و کاربردی خود، نقشی محوری در این زمینه ایفا می کند؛ با این حال، اثربخشی آن منوط به وجود معلمانی است که خود به طور کامل بر این مهارت ها مسلط بوده و قادر به آموزش آن باشند. این مقاله با تمرکز بر شکاف موجود در برنامه های رایج تربیت معلم، به ارائه و تبیین یک الگوی یکپارچه برای توانمندسازی دانشجومعلمان رشته آموزش کار و فناوری می پردازد. چارچوب پیشنهادی، بر چهار ستون اصلی استوار است: ۱( پایه دانشی-مهارتی تلفیقی) تسلط بر محتوای به روز و پداگوژی دیجیتال۲( بعد عمل ورزی انعکاسی) کارورزی هدفمند همراه با بازخورد ساختاریافته۳) بعد نگرشی-هویتی) (تقویت خود کارآمدی و هویت نوآورانه) ۴) بستر پشتیبان )(شامل برنامه درسی منعطف و همکاری سه جانبه دانشگاه، صنعت و مدرسه). این مقاله استدلال می کند که توانمندسازی موثر، نیازمند عبور از آموزش های جزیره ای و اتخاذ رویکردی کل نگر و نظام مند است. الگوی ارائه شده می تواند به عنوان نقشه راهی برای بازطراحی برنامه های درسی تربیت معلم هایی عمل کند که نه تنها انتقال دهنده محتوا، بلکه مبدع های محیط های یادگیری برای پرورش نسل آینده هستند.

کلیدواژه ها:

توانمندسازی معلمان ، مهارت های قرن بیست ویکم ، آموزش کار و فناوری ، الگوی یکپارچه ، دانشجومعلم