شیما روزی طلب - مدرس دانشگاه پیام نور آقاجاری
بابک دیده بان - مدرس دانشگاه پیام نور آقاجاری و بهبهان
شادی دیده بان - کارشناسی ارشد

کشاورزی یکی از مهمترین بخش های اقتصادی کشور ما به شمار م یرود به طوری که م ی توان گفت رشد واقعی اقتصادبدون رشد کشاورزی امکا نپذیر نیست. کشاورزی ثروتی است لایزال که خداوند به انسان ارزانی داشته است و هم اکن ونبا وجود توسعه روزافزون صنایع، یکی از رشت ههای مهم اقتصاد و تولید ثروت محسوب م یشود. با توجه به رشد روزافزون جمعیت و مسأله تأمین امنیت غذایی، باید رویکرد جدیدی در بخش کشاور زی در پیش گرفته شود. از جمله آن ، تلاش برای رسیدن به کشاورزی پایدار است. بهر هبرداری پایدار از منابع طبیعی و توسعه پایدار کشاورزی که امروزه در قالبکشاورزی پایدار مطرح است، متکی به بین ش های کل ی نگر و همه جانبه بوده و خواهد بود . کشاورزی پایدار ، نوعی کشاورزی است که در جهت منافع انسان بوده و کارایی بیشتری در استفاده از منابع اط راف دارد. اما در راه رسیدن به آن ،یکی از نگران یهایی که بیش از پیش به گوش م یرسد، این است که تولید بیشتر برای تأمین نیاز جهان به غذا موجب تخریب محیط زیست و از بین رفتن منابع پایه خواهد شد. سیست مهای کشاورزی پایدار، سیستم هایی هستند که برای حص ول در درازست و سازگاری محیطی، بر نهاده های کم انرژی و مقادیر کمی از مواد شیمیایی متکی هستند. برای سیست م هایپایدار استفاده از اثرات متقابل و فرآیندهای اکولوژیکی ضروری است. بدین ترتیب اکوسیست م های زراعی پایدار نیاز به اصول منطقی و مدیریت صحی حتری دارند. از جمله این مدیریت ها سیست مهای مختلف کشت تولیدات کشاورزی است که همگی ظرفیت تولید را حفظ م یکنند. بنابراین لازمه رسیدن به کشاورزی پایدار تغییر نگرش اساسی در برخورد با محیطزیست بوده که در این بین شناخت ویژگ یهای اکولوژیکی نظا مهای کشاورزی پایدار از اهمیت بسزایی برخوردار است

اکولوژی، سیست مهای پایدار، کشاورزی پایدار