بررسی نقش مدرسه بر هویت کودکان

هویت کودک، ساختاری چندلایه و پویاست که در تعامل با محیط های تربیتی، اجتماعی و فرهنگی شکل می گیرد. مدرسه، به عنوان دومین نهاد تربیتی پس از خانواده، نقش مهمی در جهت دهی به این فرآیند دارد. مقاله حاضر با رویکردی تحلیلی و نظری، به بررسی نقش مدرسه در شکل گیری ابعاد مختلف هویت کودک- اعم از فردی، اجتماعی، فرهنگی و اخلاقی- می پردازد. با بهره گیری از نظریه های روان شناسی رشد، جامعه شناسی تربیت و مطالعات فرهنگی، نشان داده می شود که مدرسه، از طریق برنامه های درسی، روابط انسانی، فضای روانی و فعالیت های فوق برنامه، می تواند زمینه ساز رشد هویتی پایدار، خلاق و اجتماعی در کودکان باشد. مدرسه، از طریق عناصر زیر در شکل گیری هویت کودک نقش آفرینی می کند الف: روابط انسانی (معلم–دانش آموز، همسالان) ب: برنامه های درسی و فوق برنامه پ: فضای روانی و فرهنگی مدرسه ت: فرصت های تجربه، مشارکت و گفت وگو ث: بازخوردهای اجتماعی و ارزشی. در پایان، پیشنهادهایی کاربردی برای ارتقای نقش تربیتی مدرسه ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

هویت کودک ، مدرسه ، تربیت اجتماعی ، روان شناسی رشد ، فضای آموزشی ، تعاملات مدرسه ای ، عزت نفس ، جامعه پذیری