بررسی ابعاد جامعه شناختی فضای مجازی و رابطه ی آن با انزوای اجتماعی دانش آموزان (مطالعه موردی دانش آموزان دبیرستان فاطمه زهرا شهرستان کنگان)

فناوری جدید اطلاعاتی و ارتباطی موجب دگرگونی روابط اجتماعی شدهاند وبه دنبال آن آسیبهای فضای مجازی یک مسئله همه گیر شده است. تقریبا تمامی کشورهای جهان به طریقی بااین مشکل دست به گریبانند. ازهمه مهمتر طی چند دهه اخیروبه موازات رشد فزاینده استفاده از شبکههای مجازی و کم رنگ شدن شبکه خویشاوندی، میزان آسیبهای فضای مجازی افزایش بی رویه داشته است که این امر دانشآموزان را در موقعیت خاصی قرار میدهد که انزوای اجتماعی یکی از آن ها است.تحقیق حاضر باهدف شناسایی وبررسی رابطه بین ابعاد جامعه شناختی فضای مجازی و انزوای اجتماعی دانشآموزان شهر کنگان است از این منظر ضمن مروری بر فضای مفهومی موضوع به نظریه های امیل دورکیم، جرج زیمل، ملوین سیمن وماری لوین به منظور تبیین احساس انزوای دانشآموزان در رابطه با شرایط آنومیکی جامعه پرداخته شده است. با کاربرد روش پیمایش و با استفاده از تکنیک پرسشنامه برروی ۳۰۸ نفر از دانشآموزان دبیرستان فاطمه الزهرا کنگان که به دلیل پایین بودن، متناسب بودن و همسانی جامعه آماری و نمونه آماری از روش تمام شماری استفاده شد ونهایتا ازطریق ضریب برای تحلیل آن از آزمونهای ناپارامتریک ضریب همبستگی اسپیرمن و تحلیل رگرسیون(ضریب همبستگی چندگانه) استفاده شده است.نتایج بدست آمده حاصل از تجزیه وتحلیل داده ها براساس ضریب همبستگی اسپیرمن بیانگر آن است که بر اساس نتایج حاصله از آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن، بین ابعاد جامعه شناختی فضای مجازی و انزوای اجتماعی دانشآموزان با سطح معناداری ۰۱/۰ رابطه وجود دارد علاوه برآن بین میزان استفاده از اینترنت، میزان استفاده از وسایل ارتباط جمعی وامکانات مالی با انزوای اجتماعی دانشآموزان رابطه معنادار وجود دارد.