بررسی تحلیلی تطبیقی سمنها در آیین دادرسی کیفری ایران با آیین دادرسی کیفری فرانسه

سازمانهای مردم نهاد (سمن) نهادهای مستقل از دولت و غیرانتفاعی هستند که در تمدن هزاره سوم در تمامی بخش های جامعه فعالیت می کنند و تاثیرات خود را به جهت عمومیت بخشیدن و عینت دادن به منصه ظهور می گذارند. بیشتر اهداف آنها تشکیل و تشویق گروه ها در جهت ترمیم نقاط ضعف و آسیب پذیر جامعه با مطرح ساختن یک برنامه مشترک و دسته جمعی می باشد که در فرآیند کیفری طبقات محروم و غیره نقش آفرینی کنند. تقویت چارچوب مشخص برای تاسیس سمن ها و استفاده از تجارت دیگر نظام های حقوقی در این زمینه کمک شایانی به حضور این نهادها و استفاده از ظرفیت آن خواهد کرد. تسهیل روند تاسیس و تامین استقلال سمن ها معیاری برای ارزیابی عملکرد دولت ها نسبت به یکی از مصادیق مهم جامعه مدنی شمرده می شود. در این زمینه قانون گذار ایران در صدد توجه بیشتر به مشارکت سمن ها می باشد. به عنوان مثال در خصوص حضور و مشارکت سمن ها در فرایند دادرسی کیفری در قالب ماده ۶۶ قانون ایین دادرسی کیفری گام های موثری برداشته شد. اما متاسفانه این نهاد مردمی از سوی دولت و نهادهای دولتی در ایران چندان جدی تلقی نشده و فعالیت آنها در دادرسی های نظام حقوقی ایران به رسمیت شناخته نمی شود. امید است با تصویب قانون مستقل در باب تاسیس و فعالیت های این نهادها مطلوبیت لازم در نظام حقوقی به عمل آید و تحقق این امر به گذار از تزلزل به استحکام حضور پسینی سمن ها در فرآیند کیفری به سان دیگر نظام های حقوقی خواهد بود.

کلیدواژه ها:

سازمانهای مردم نهاد ، سمن ، آیین دادرسی کیفری ، مشارکت ، نظام حقوقی