بهره گیری سعدی از آیات قرآنی برای پند و اندرزگویی در بوستان و گلستان براساس نظریه مارتین سلیگمن

پند و اندرز یکی از موضوعات بسیار مهم شعری است. استفاده از این شیوه و ابزار در ادب پارسی و ادب جهانی سابقه دیرینه دارد. شاعران برای بیان پند و اندرز از شیوههای مختلفی میتوانند استفاده کنند. سعدی از جمله شاعرانی است که در به کارگیری پند و اندرز در آثار خود هنرمندی و ظرافتی خاص از خویش نشان داده است. هدف پژوهش این است که به بررسی شیوهها و شگردهای کاربرد آیات برای پند و اندرزگویی در بوستان و گلستان سعدی براساس دیدگاه مارتین سلیگمن پرداخته شود. این مقاله به شیوه کتاب خانه ای و از طریق فیش برداری به شیوه توصیفی-تحلیلی در بوستان و گلستان سعدی صورت گرفته است و تلاش شده است به این پرسش پاسخ داده شود که کاربرد آیات برای نشان دادن جلوه های زندگی خوب از دیدگاه سلیگمن در بوستان و گلستان سعدی چه نقش و جایگاهی دارد؟ نتایج حاصل نشان می دهد با توجه به نظریه سلیگمن و فضایل او کاربرد سعدی از آیات برای پند و اندرز مبتنی بر همدلی و یاری رسانی به همدیگر است که با استفاده از آیههای قرآن آنها را بیان کرده است.

کلیدواژه ها:

سعدی آیات ، قرآن پند و اندرز ، مارتین سلیگمن