طراحی مدل مفهومی آموزش زبان فارسی به دانش آموزان غیر فارسی زبان در گذار از تک زبانگی به دوزبانگی در دوره اول ابتدایی

هدف پژوهش حاضر، طراحی و تبیین یک مدل مفهومی برای آموزش زبان فارسی به دانش آموزان مناطق دوزبانه در دوره اول ابتدایی است. این پژوهش از نوع کیفی و با روش تحلیل محتوای اسنادی انجام شده و با استفاده از فیش برداری از منابع مکتوب، دیداری، شنیداری و نیز مصاحبه با معلمان مناطق دوزبانه، داده ها گردآوری گردیده است. یافته ها نشان می دهد که آموزش زبان فارسی به کودکان دوزبانه، با چالش هایی چون ضعف درک زبانی، اضطراب گفتاری و ناتوانی در مشارکت آموزشی همراه است. بر این اساس، مدلی چهار مرحله ای شامل: ((گوش کن))، ((گوش کن و تکرار کن))، ((گوش کن و بگو)) و ((ببین و بگو)) طراحی گردید که با بهره گیری از رویکردهای مرحله ای و چند حسی (شنیداری، دیداری و عملی) فرایند یادگیری زبان فارسی را تسهیل می کند.

کلیدواژه ها:

آموزش زبان فارسی ، دوزبانگی ، دانش آموزان دوزبانه ، مدل مفهومی ، آموزش ابتدایی