تاثیر تربیت والدین بر رشد هیجانی دانش آموزان ابتدایی

رشد هیجانی یکی از مهم ترین ابعاد رشد روانی کودکان در دوران ابتدایی است که زمینه ساز موفقیت تحصیلی، اجتماعی و شخصی آنان در آینده می شود. در این میان، تربیت والدین و سبک های فرزندپروری آنان نقش بنیادی در شکل گیری و تقویت مهارت های هیجانی کودکان دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر تربیت والدین بر رشد هیجانی دانش آموزان ابتدایی انجام شده است. در این تحقیق، با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی و بهره گیری از ابزارهایی همچون پرسشنامه های سبک های فرزندپروری بامریند و مقیاس رشد هیجانی، داده هایی از جامعه آماری شامل والدین و معلمان دانش آموزان پایه اول تا ششم ابتدایی جمع آوری شد. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که سبک فرزندپروری مقتدرانه، که همراه با محبت، حمایت عاطفی، و نظارت آگاهانه است، بیشترین تاثیر مثبت را بر رشد هیجانی دانش آموزان دارد. در مقابل، سبک های سهل گیر و مستبدانه با ناتوانی در تنظیم هیجان ها، پرخاشگری یا انزواطلبی در کودکان همراه بوده اند. همچنین، آموزش مهارت های فرزندپروری به والدین، نقش موثری در افزایش سطح همدلی، خودآگاهی و کنترل هیجانی کودکان ایفا کرده است. بر این اساس، تقویت نقش تربیتی والدین و طراحی برنامه های آموزشی برای آن ها می تواند به عنوان راهبردی اساسی در بهبود سلامت روانی و هیجانی کودکان مورد توجه قرار گیرد

کلیدواژه ها:

تربیت والدین ، رشد هیجانی ، سبک های فرزندپروری ، دانش آموزان ابتدایی ، هوش هیجانی ، حمایت عاطفی ، تنظیم هیجان ها ، خودآگاهی ، همدلی.