هوش هیجانی ؛ کلید گمشده پرورش خلاقیت در نظام آموزشی

این مقاله به بررسی رابطه دوسویه بین هوش هیجانی و خلاقیت در دانش آموزان می پردازد. یافته ها نشان می دهد مولفه های هوش هیجانی شامل خودآگاهی، خودتنظیمی، انگیزش درونی، همدلی و مهارت های اجتماعی بستر ضروری برای شکوفایی خلاقیت را فراهم می کنند. از سوی دیگر، محیط های آموزشی خلاقیت پرور نیز به تقویت این مولفه های هیجانی کمک می نمایند. پژوهش حاضر با مرور نظام مند تحقیقات پیشین نشان می دهد که راهکارهای عملی مانند آموزش مهارت های هیجانی، ایجاد فضای امن برای بیان ایده ها، استفاده از روش های تدریس فعال و تشویق تفکر واگرا زمانی بیشترین تاثیر را دارند که به صورت یکپارچه و بلندمدت اجرا شوند. این مقاله بر اهمیت رویکردهای آموزشی تاکید دارد که همزمان به رشد هیجانی و خلاقانه دانش آموزان توجه می کنند. چنین رویکردی نه تنها عملکرد تحصیلی را بهبود می بخشد، بلکه دانش آموزانی انعطاف پذیر، نوآور و تغییر آفرین پرورش می دهد که می توانند با چالش های پیچیده دنیای امروز به شیوه ای خلاقانه مواجه شوند. در نهایت، مقاله پیشنهاد می کند که تحقق این هدف مستلزم همکاری همه جانبه معلمان، والدین، دانش آموزان و سیاست گذاران آموزشی است.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، خلاقیت ، دانش آموزان ، خودتنظیمی ، انگیزش درونی ، محیط آموزشی حمایتی ، تفکر واگرا