بررسی رابطه بین اضطراب و افسردگی با رشد و توسعه ویژگیهای شخصیتی در دوران نوجوانی

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین اضطراب و افسردگی بر رشد و توسعه ویژگیهای شخصیتی در دوران نوجوانی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان مقطع دوم متوسطه شهر شیراز در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۴ در حال تحصیل بودند. به روش نمونه گیری داوطلبانه و با در نظر گرفتن حداقل حجم نمونه ۲۰۰ نفر برای تحقیقات مدل سازی تعداد ۲۲۰ نفر به عنوان نمونه آماری با در نظر گرفتن احتمال نقص در برخی پرسشنامه ها در نظر گرفته شد. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه سلامت روانی گلدبرک (۱۹۷۹) و پرسشنامه ویژگی شخصیتی پنج عاملی نئو کاستا و مکری (۱۹۸۹) بود. تجزیه و تحلیل داده های پژوهش با استفاده از روشهای آمار توصیفی و استنباطی و به کمک دو نرم افزار spss۲۴ و Amos انجام شد نتایج پژوهش نشان داد که بین اضطراب و افسردگی با ویژگیهای شخصیتی برون گرایی گشودگی، توافق پذیری و وظیفه شناسی همبستگی منفی و معنیدار وجود دارد در حالیکه رابطه اضطراب و افسردگی با ویژگی شخصیتی روان رنجوری مثبت و معنادار است. باتوجه به نتایج میتوان بیان داشت که اضطراب و افسردگی سبب کاهش رشد ویژگیهای شخصیتی مثبت و بهبود ویژگیهای شخحصیتی منفی میگردد.

کلیدواژه ها:

اضطراب ، افسردگی ، ویژگیهای شخصیتی ، دوران نوجوانی