تحلیل همه جانبه چالشهای نظام آموزش ابتدایی ایران

این پژوهش کیفی با استفاده از روش تحلیل محتوای عمیق و مصاحبه های نیمه ساختاریافته با ۴۰ نفر از معلمان، مدیران مدارس والدین و کارشناسان آموزشی به بررسی نظام آموزش ابتدایی ایران پرداخته است. یافتههای تحقیق نشان میدهد که نظام آموزشی فعلی با چالشهای ساختاری متعددی در سه سطح مواجه است: در سطح فردی نظام آموزشی نتوانسته است به تفاوتهای یادگیری دانش آموزان سبکهای، دیداری شنیداری و حرکتی و نیازهای ویژه آنان پاسخ مناسب دهد. در سطح خانوادگی شکاف عمیقی بین انتظارات نظام آموزشی و تواناییهای والدین برای مشارکت موثر وجود دارد در سطح آموزشی مشکلاتی مانند تراکم بالای کلاسها به طور متوسط ۳۲ دانش آموز در هر کلاس)، فرسودگی معلمان روشهای ارزشیابی سنتی و کمبود فضاهای آموزشی مناسب مشاهده میشود. این پژوهش با تحلیل شرایط موجود بر اساس نظریه های روانشناسی تربیتی به) ویژه نظریه ساختارگرایی اجتماعی ویگوتسکی و نظریه تحولی پیاژه و همچنین مطالعات تطبیقی با نظامهای آموزشی موفق مانند فنلاند و سنگاپور)، مجموعه ای از راهکارهای عملیاتی را در سطوح خرد کلاس درس میانی (مدرسه) و کلان (سیاستگذاری ارائه میدهد. مهمترین یافته کیفی تحقیق لزوم ایجاد تحول در نگرش به کودک به عنوان یادگیرنده فعال به جای مخاطب منفعل" در نظام آموزشی ایران است.

کلیدواژه ها:

نظام آموزش ابتدایی ، چالشهای آموزشی ، ایران ، تفاوتهای فردی در یادگیری ، مشارکت خانواده در آموزش ، روشهای تدریس ، فعال ، روانشناسی تربیتی کاربردی